«Κύριε Πρόεδρε, από την τοποθέτησή σας, ένα είναι το κρατούμενο και όχι δύο. Δεσμευτήκατε ότι δεν θα επιτρέψετε στην πράξη αυτή τη λειτουργία της Κυβέρνησης που ουσιαστικά ανάγκασε εχθές τους Βουλευτές να εκπέμψουν μία εικόνα που δεν ταιριάζει σε μία δημοκρατική Βουλή. Εμείς το κρατάμε αυτό.
Επιτρέψτε μου, αγαπητοί συνάδελφοι, να σταθώ ιδιαίτερα στην τροπολογία του Υπουργείου Παιδείας. Βέβαια, όπως είπαν και οι προηγούμενοι ομιλητές, όταν έχουμε δώδεκα και δεκατρία διαφορετικά ζητήματα μπορούν να έρθουν με ένα σχέδιο νόμου, έστω και αν υπήρχαν ένα ή δύο ζητήματα που είναι επείγοντα.
Όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, το σίγουρο είναι ότι επείγον ζήτημα δεν είναι αυτό που αφορά ρύθμιση θεμάτων της Εκκλησίας, δεν είναι αυτό που ουσιαστικά αφαιρεί το διαχειριστικό έλεγχο στα νομικά πρόσωπα της Εκκλησίας, όταν μάλιστα δεν είναι απλά ένα ιερό ρουσφέτι, αλλά έχει και αναδρομικότητα.
Αξίζει να διαβάσουμε μερικές γραμμές για να πληροφορηθεί και ο ελληνικός λαός τι είδους ρύθμιση είναι αυτή που έρχεται. «Οι διαχειριστικοί έλεγχοι απο κάθε κατά νόμο αρμόδια δημόσια υπηρεσία ή αρχή είτε διενεργούνται αυτεπαγγέλτως είτε κατά παραγγελία άλλης αρχής σε νομικά πρόσωπα του παρόντος νόμου», δηλαδή της Εκκλησίας, «για τον έλεγχο της στήριξης των διατάξεων που διέπουν τη νομιμότητα της διαχείρισής τους, αποφασίζονται με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων». Και τελειώνει: «Διενεργούμενοι διαχειριστικοί έλεγχοι, χωρίς τη συνδρομή των ως άνω προϋποθέσεων, καταργούνται».
Θα αναφερθώ στη λειτουργία ενός πρόσφατα θεσπισθέντος νομικού προσώπου της Εκκλησίας. Αν θυμάστε καλά τον Σεπτέμβριο, κατά τη διάρκεια των διακοπών, ήρθε για ψήφιση, με κοινή απόφαση των αντίστοιχων Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, η ίδρυση Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «Εταιρεία Αξιοποίησης Ακίνητης Εκκλησιαστικής Περιουσίας».
Ποιος είναι ο αποκλειστικός σκοπός της συγκεκριμένης εταιρείας; «Η αξιοποίηση και η διαχείριση των ακινήτων επί των οποίων, ξεκινώντας από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, διατηρεί δικαιώματα κυριότητας ή ασκεί τη διοίκηση και τη διαχείριση ή η ίδια ή νομικά πρόσωπα και φορείς που υπάγονται στη δικαιοδοσία της.».
Ακόμη, πιο κάτω αναφέρει: «Επίσης, θα παρέχεται η δυνατότητα περιέλευσης στην εταιρεία και άλλων ακινήτων επί των οποίων ασκούν τη διοίκηση και τη διαχείριση και άλλα νομικά πρόσωπα, όπως μητροπόλεις, μονές, Αποστολική Διακονία…».
Δηλαδή στη συγκεκριμένη εταιρεία, την αντίστοιχη του ΤΑΙΠΕΔ, περιέρχεται το σύνολο των ακινήτων στα οποία ο ευρύτερος χώρος της Εκκλησίας της Ελλάδας κατέχει, ή θεωρεί ότι κατέχει, ανάλογα δικαιώματα κυριότητας. Άρα, όλη η ακίνητη περιουσία που έχει σχέση με την Εκκλησία και με μονές τίθεται εκτός διαχειριστικού ελέγχου.
Φέρνετε μία τέτοια ρύθμιση. Δεν έπρεπε τουλάχιστον από πριν να έχετε ξεκαθαρίσει σε ποια περιουσία, ποια είναι τα δικαιώματα κυριότητας και μέχρι πού φτάνουν της μοναστηριακής περιουσίας της Εκκλησίας; Δεν έπρεπε να συμφωνήσετε, τουλάχιστον, να καλύψετε τις δαπάνες λειτουργίας της Εκκλησίας από τα έσοδα αξιοποίησης της τεράστιας περιουσίας της; Πρόκειται για απλά πράγματα.
Από εκεί και πέρα, επειδή όντως λέγεται και έχει γίνει γνωστό, εκεί θα υπάρξει μία κοινωνική προσφορά. Ουσιαστικά η αξιοποίηση θα έχει ως συνέχεια, ένα κοινωνικό έργο. Όταν εσείς οι ίδιοι σήμερα με τη ρύθμιση που φέρνετε, πλέον δεν βάζετε σε συγκεκριμένο διαχειριστικό έλεγχο όλη την περιουσία και όλα τα έσοδα που θα προκύψουν από αυτή τη διαδικασία, καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.
Το λέω αυτό επειδή θυμάστε πριν χρόνια πώς ταλαιπωρηθήκαμε όλοι, όχι μόνο η κοινωνία αλλά και η Βουλή και η ίδια η Εκκλησία, με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου.
Και ξέρετε ποια μόνη και μοναδική κατάληξη είχε το συγκεκριμένο σκάνδαλο; Δεν αποδόθηκαν ευθύνες πουθενά, χάθηκε η Λίμνη Βιστωνίδα και κυρίως χρησιμοποιήθηκαν χρυσόβουλα και ταπία για να αναγνωριστούν ως ακλόνητα πλέον στοιχεία για την κατοχύρωση Σας το λέω αυτό γιατί είχα μια χαρακτηριστική περίπτωση στη Σκύρο. Τριάντα οκτώ χιλιάδες στρέμματα δημόσιας γης κατοχυρώθηκαν μέσα από τέτοιες διαδικασίες στη Μονή Μεγίστης Λαύρας. Και βέβαια, μετά από αυτές τις διαδικασίες και επειδή προσωπικά διαφωνούσα, σήμερα υφίσταμαι αγωγές αποζημιώσεων τη μία μετά την άλλη.
Γιατί, λοιπόν, να υπάρχει αυτή η αναδρομικότητα, όταν υπάρχουν υποθέσεις με διαδρομές χρημάτων προς τα ιερά ταμεία που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης; Δεν θα ήθελα να αναφερθώ πάλι σ’ αυτά, γιατί είχαμε και μια συγκεκριμένη περίπτωση. Το Πολεμικό Ναυτικό κλήθηκε να καταβάλει 7,5 δισεκατομμύρια στη Μονή Μεγίστης Λαύρας για να πάρει ουσιαστικά μία έκταση χιλίων εννιακοσίων στρεμμάτων που ήταν ιδιοκτησίας του δημοσίου και δεν είχαν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες κυριότητας από πλευράς της Μονής. Και ξέρετε ότι αυτό το πράγμα κόστισε σε τιμή μονάδας 4.200.000 δραχμές το στρέμμα, όταν δεκατέσσερα χρόνια αργότερα σε ανάλογου χαρακτήρα εκτάσεις στο Γραμματικό το Σώμα Ορκωτών Λογιστών εκτιμούσε ότι έπρεπε να είναι 150.000 δραχμές το στρέμμα. Δεν θα πρέπει όλη αυτή η διαδικασία να ερευνηθεί; Δεν θα πρέπει όλη η διαδρομή του συγκεκριμένου χρήματος να διερευνηθεί;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν πάρα πολλές άλλες περιπτώσεις ανάλογης κακοδιαχείρισης. Γιατί, δηλαδή, τα νομικά πρόσωπα της Εκκλησίας να υφίστανται διαφορετική μεταχείριση, πόσο μάλλον σήμερα που πολλά πρόσωπα ήδη λειτουργούν και επιχειρηματικά σήμερα και πόσο μάλλον σε μια περίοδο που η διαφάνεια αποτελεί όχι απλά ζητούμενο, αλλά απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας που μόνο αυτή βιώνει τις συνέπειες της κρίσης; Δεν μπορεί την ίδια ώρα που όλοι οι πολίτες υφίστανται τη διαδικασία της αξιολόγησης με κριτήρια πολλές φορές άγνωστα, την ίδια στιγμή οι ιερείς και οι μοναχοί να έχουν το ακαταλόγιστο.
Κύριε Υπουργέ, πάρτε πίσω τη συγκεκριμένη τροπολογία, διότι είναι άκρως προκλητική σε μια περίοδο σαν αυτή που βιώνει η ελληνική κοινωνία. δικαιωμάτων επί της ακίνητης περιουσίας.».
Μετά το τέλος της ομιλίας του Β. Αποστόλου το λόγο ζήτησε ο Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Κωνσταντίνος Γκιουλέκας ο οποίος ανακοίνωσε στο σώμα ότι αποσύρεται η τροπολογία που αφορά την κατάργηση του διαχειριστικού ελέγχου των νομικών προσώπων της εκκλησίας:
«Θα πρέπει να ξέρετε ότι διαγράφεται η περίπτωση 4 της παραγράφου 1 που αφορά το διαχειριστικό έλεγχο. κύριε Πρόεδρε, ισχύει το προϋπάρχον καθεστώς. Και αναφέρθηκα σ’ αυτό, προκειμένου να μη βρεθεί και κάποιος άλλος συνάδελφος στη θέση να επιχειρηματολογήσει πάνω σ’ αυτό, ενώ δεν θα συζητηθεί, ουσιαστικά δεν θα ισχύσει.»
