Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

Χαλκίδα: Το "μυστικό" κρύβονταν στο αριστερό παπούτσι

Βασικά όταν τα είδε στην βιτρίνα, του άρεσαν πολύ.  Μπήκε μέσα στο μαγαζί και τα αγόρασε.

Αποδείχτηκαν αργότερα γρουσούζικα μιας και τον έστειλαν κατευθείαν στο αυτόφωρο.

Ο 30χρονος έκανε την βόλτα του στους δρόμους της Χαλκίδας.

Από μακρυά φαίνονταν να κουτσαίνει αλλά όταν πέρασε μπροστά από τους αστυνομικούς, συνέχισε να περπατά κανονικά.

Τους έκαναν  εντύπωση τα ακριβά παπούτσια που δεν ταίριαζαν με την υπόλοιπη εμφάνιση.

"Κύριε, έρχεστε λίγο εδώ;" του είπαν. Ο ίδιος έκανε πως δεν άκουσε και αμέσως πήγαν κοντά του οι άντρες της ομάδας ΔΙΑΣ. Αφού έκαναν τις απαραίτητες ερωτήσεις, του ζήτησαν να βγάλει τα παπούτσια του.

Και έτσι έγινε μόνο που στο αριστερό παπούτσι κρύβονταν τα μυστικά του 30χρονου που συνελήφθη για κατοχή κοκαΐνης και ηρωίνης.

Ιστιαία: "Όργωσε χωράφια" το σπορ αυτοκίνητο και μετά πήρε φωτιά...

Ήταν χθες το απόγευμα έξω από την Ιστιαία.

Κάτω από άγνωστες συνθήκες το αυτοκίνητο που βλέπετε στην φωτογραφία του istiaianews, έπεσε με μεγάλη φόρα στα χωράφια.

Μέσα στο όχημα επέβαιναν δύο άτομα που κατάφεραν να βγουν αμέσως από τα συντρίμμια.

Σοκαρισμένοι έβλεπαν τις φλόγες από το όχημα και έκαναν τον σταυρό τους που κανένας δεν έπαθε τίποτα.

Περαστικοί πήγαν στο σημείο και αμέσως κάλεσαν ασθενοφόρο που μετέφερε οδηγό και συνοδηγό στο κέντρο υγείας προληπτικά.

istiaianews

Χαλκίδα - ΣΙΝΕ ΜΑΓΙΑ: The Hangover, Part III

Το φίλμ "The Hangover, Part III" προβάλλεται αυτές τις μέρες στο ΣΙΝΕ ΜΑΓΙΑ της Χαλκίδας.

Πρόκειται για τη συνέχεια του "The Hangover", του Τοντ Φίλιπς με τους Ζακ Γαλιφιανάκης,
Μπράντλεϊ Κουπερ, Εντ Χελμς, Κεν Τζέονγκ, Χέδερ Γκράχαμ, Τζάστιν Μπάρθα, Τζον Γκούντμαν

Υπόθεση: Ο Τοντ Φίλιπς συνεχίζει το σερί των επιτυχιών του με το τρίτο μέρος του «The Hangover”.

Αυτή τη φορά δεν υπάρχει γάμος. Ούτε μπάτσελορ πάρτυ.

Άρα, όλα καλά θα πάνε, σωστά; Νομίζετε. Όταν η «αγέλη» θα βγει στο δρόμο, όλα είναι πιθανά και όλα ανατρέπονται........

ΩΡΕΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ : 20.15-22.30 ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΙΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΡΟΒΟΛΗ 18.10
Enhanced by Zemanta

VIDEO - ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ, ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛHΣ



Ιδιαίτερη επιτυχία σημείωσε η Εκδήλωση της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος, αφιερωμένη στην Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, με αφορμή την συμπλήρωση 560 ετών από την αποφράδα εκείνη ημέρα της Άλωσης της Πόλης (29 Μαΐου 1453).
 Η αίθουσα του Συνεδριακού Κέντρου της Περιφερειακής Ενότητος Ευβοίας στη Χαλκίδα, την οποία πρόθυμα, όπως πάντα, παραχώρησε ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Αθανάσιος Μπουραντάς και οι υπηρεσίες της Π.Ε. Ευβοίας, γέμισε ασφυκτικά από πολλούς Χαλκιδείς, οι οποίοι απόλαυσαν την πρωτοεμφανιζόμενη Χορωδία Παραδοσιακής Μουσικής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής, υπό την  διεύθυνση του καθηγητού και πρωτοψάλτου κ. Θεοδώρου Κοκκορίκου, να αποδίδει με θαυμάσιο τρόπο Θρήνους της Αλώσεως, από την δημοτική μουσική μας παράδοση, με τη συνοδεία της Ορχήστρας Παραδοσιακών Οργάνων, την οποία αποτελούσαν οι Ανδρέας Σκάνδαλος στο Κανονάκι, Διονύσιος Θεοδόσης στο Κλαρίνο, Κωνσταντίνος Κίκκιλης στο Βιολί, Ηλίας Μαυρίκης στο Λαούτο και Μιχαήλ Μπακάλης στα
Κρουστά.
Στην έναρξη της Εκδήλωσης, ο Αρχιμ. Φιλόθεος Θεοχάρης, Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος και υπεύθυνος λειτουργίας της Σχολής καλωσόρισε τους παρισταμένους, παρουσίασε το έργο της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής, ευχαρίστησε τους συντελεστικούς παράγοντες της Εκδήλωσης, ενώ, αναφερόμενος στην Πόλη, είπε ότι «...δεν υπάρχει άνθρωπος, που να ‘χει ταξιδέψει στην Πόλη και να μην έχει νιώσει αυτό το συναίσθημα, που τόσο παραστατικά περιγράφει σ’ ένα τραγούδι του ο Αλκίνοος Ιωαννίδης: «η Πόλη μια παλιά αγαπημένη, που συναντάς σε ξένη αγκαλιά...». Η ιστορία της Πόλης, μας πονά σαν ένα χαμένο έρωτα και γι’ αυτό είναι γραμμένη με οδύνη και συναισθηματική ένταση, φωτισμένη, όμως, με αγιοκέρια, αρωματισμένη από καθαρό μοσχολίβανο και πλημμυρισμένη από τα χρώματα, άλλοτε της άνοιξης κι’ άλλοτε του βαρύ χειμώνα, ίδια με την ψυχική διάθεση που ο ανεκπλήρωτος έρωτας σου προξενεί...».
Το Πρόγραμμα της Εκδήλωσης, το οποίο επιμελήθηκε ο ομιλητής, αντιστράτηγος ε.α. κ. Ιωάννης Βερβενιώτης, περιελάμβανε το Χρονικό της Αλώσεως και είχε ως θέμα τον «ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ ΣΤΗΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΨΥΧΗ», όπως διαδόθηκε μέσα από τούς θρήνους και τα ποιήματα της ελληνικής λαϊκής παράδοσής μας, τα οποία απέδωσε η Χορωδία, οι σολίστ κ. Δήμος Τσίμπος, κ. Γεώργιος Καραγκούνης και  κ. Κωνσταντίνος Χριστογεώργος, ο αφηγητής κ. Ευάγγελος Στάμου, οι απαγγελίες της κ. Κυριακής Παπαγρηγορίου και του μαθητή Γεωργίου Κουλοχέρη, ενώ παράλληλα, με την ευθύνη της κ. Χριστίνας Βερβενιώτη, προβάλλονταν εικόνες, φωτογραφίες και χάρτες με θέμα την Άλωση, καθώς και τα λόγια των ποιημάτων και των τραγουδιών, υποβοηθητικά για τους παρισταμένους, ώστε να μπουν στο «πνεύμα» της Εκδήλωσης.
Ο κ. Βερβενιώτης άρχισε την ομιλία του με το γνωστό δημοτικό τραγούδι του Πανελληνίου Θρήνου της «ΑγιάΣοφιάς»: «Σημαίνει ο Θός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια, σημαίνει κι η Αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι..» και συνέχισε επισημαίνοντας ότι  «...το τραγικό γεγονός της Αλώσεως συγκίνησε και συγκλόνισε βαθειά την Εθνική μας ψυχή. Εκίνησε καλάμους των εγγραμμάτων στο να γράψουν ιστορία. Έκαμε τη λαϊκή φαντασία να δημιουργήσει το θρυλικό μαρμαρωμένο βασιλιά σαν εγγύηση και οδηγό για την μελλοντική πορεία του Γένους. Και να παρηγορεί τη βαρυπενθούσα και κλαίουσα Θεοτόκο  για το χαμό της Πόλης που ήταν στη χάρη της αφιερωμένη. Έκαμε στιχουργούς να αφιερώσουν ποιήματα στον χαμό της άμοιρης Πόλης και στο δραματικό αλλά ηρωικό τέλος του Βασιλιά της Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και την λαϊκή ψυχή  να συνθέσει θρήνους και τραγούδια που τα έψαλαν την αναστάσιμη περίοδο του Πάσχα σαν παρήγορη νοσταλγία του ένδοξου παρελθόντος και ελπιδοφόρα υπόσχεση της μελλοντικής αναστάσεως του γένους...», ενώ κατέληξε λέγοντας ότι «η Πόλη  των ονείρων μας δική μας θα παραμείνει, αρκεί να την θυμόμαστε, αρκεί να μην αφήσουμε ΠΟΤΕ να αλωθεί μέσα μας».
            Κατά την διάρκεια του Χρονικού, η Χορωδία απέδωσε τους εξής Ύμνους, τραγούδια, ποιήματα και Θρήνους της Αλώσεως, αποσπάσασα τα ευμενή σχόλια και τον δίκαιο έπαινο όλων των παρακολουθησάντων την Εκδήλωση, Κλήρικών, Αρχών, εκπροσώπων των Φορέων της Πόλεως και πολλών Χαλκιδέων:
  • Όντεν εθεμελιώνασιν – Ριζίτικο Κρήτης
  • Κύριε ελέησον... (ήχος πλ. α´ πεντάφωνος)
  • Την πάσαν ελπίδα μου... (ήχος β´)
  • Γιατί  πουλί μ’ δεν κελαηδείς - Θρήνος Θράκης
  • Πάρθεν᾽ η Ρωμανία - Θρήνος Πόντου
  • Σήκω καημένε Κωνσταντή - Θρήνος Στ. Ελλάδος-Θεσσαλίας
  • Έψελναν όλες οι εκκλησιές - Θρήνος Αν. Θράκης- Μ. Ασίας
  • Εσείς πουλιά μ’ πετούμενα - Θρήνος Νιγρίτας Σερρών
  • Τρία καράβια - Θρήνος Αν. Θράκης
  • Της καλογριάς - Θρήνος Ηπείρου
  • Της Αγιά Σοφιάς - Θρήνος Πανελλήνιος.
  • Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς - Ποίημα Γ. Βιζυηνού
  • Τα ευζωνάκια - Δημοτικοφανές, στιχ. Ζαχ. Παπαντωνίου.
Την Εκδήλωση έκλεισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, ο οποίος αφού ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές της Συναυλίας για την «μυσταγωγία», όπως χαρακτήρισε την όλη Εκδήλωση, όπως και τον Σύλλογο Φίλων του Λαογραφικού Μουσείου της Εταιρείας Ευβοϊκών Σπουδών, πού ματαίωσε παράλληλη Εκδήλωση για την Άλώση, τόνισε, μεταξύ άλλων,  ότι «...η Πόλη ήταν θεμελιωμένη από τους Αγγέλους, είναι Δώρο Θεού για όλη την ανθρωπότητα, αλλά και «ακίδα» στο μάτι πολλών... η Πόλη «έπεσε» σαν τον κόκκο του σίτου που πέφτει στη γη και έγινε σημείο αναφοράς όλης της ανθρωπότητας», επισημαίνοντας ότι «ευθύνη μας είναι να προσέξουμε, ώστε ο κόκκος αυτός να μην «χαλάσει», γιατί είναι δυσκολότερο να φυλάξεις τα αγαθά, από το να τα αποκτήσεις». Κατέληξε δε, λέγοντας ότι «...μας διέλυσαν ηθικά και οικονομικά (έχουμε κι εμείς ευθύνη γι’ αυτό),  για να μπορούν να μας οδηγήσουν όπου θέλουν. Ακούσαμε, όμως, σήμερα για αντίσταση, για μη συνθηκολόγηση, αλλά ας μη λησμονούμε ότι γι αυτά χρειάζεται σθένος και δύναμη, η οποία δεν είναι ανθρώπινο κατόρθωμα («μη πεποίθατε επ’ άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οίς ουκ έστι σωτηρία»), αλλά έρχεται Άνωθεν, όταν υπάρχει φιλοτιμία, θέρμη και ζεστασιά και κυρίως φιλότιμο, εκ μέρους εκείνων που την ζητούν».
Μεταξύ των παρευρεθέντων στην Εκδήλωση ήταν ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ι. Μητροπόλεως Καρυστίας και Σκύρου Πρωτοπρεσβ῍ π. Ελευθέριος Σταμπέλος, ο Διοικητής της Σχολής Πεζικού Χαλκίδος, Υποστράτηγος κ. Γεώργιος Μαυρομανωλάκης, ο Αντιδημαρχος κ. Γεώργιος Βοσκός, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι κ. Αναστασία Μακαρώνα, κ. Έλενα Βάκα και κ. Δημήτριος Σέρρας, ο Πρόεδρος της Ενώσεως Αποστράτων, Αντιστράτηγος κ. Ευάγγελος Ρήγας κ.ά., εκπρόσωποι των τοπικών Μ.Μ.Ε., τα οποία πρόβαλαν ιδιαιτέρως την Εκδήλωση, οι οποίοι καταχειροκρότησαν την πολύ όμορφη αυτή πρωτοβουλία της Ιεράς Μητροπόλεως, η οποία διακρίθηκε για την αρτιότητά της, μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια.


VIDEO KAI ΦΩΤΟ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΥΤΣΑΥΤΗΣ

ΠΑΜΕ Εύβοιας: Τα εργοστάσια δεν τα κλείνουν οι εργάτες

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ Εύβοιας

Σε συνθήκες εκτεταμένης  ανεργίας και ανετοιμότητας του  εργατικού κινήματος να απαντήσει  επιθετικά στις αξιώσεις της μεγαλοεργοδοσίας το ερώτημα για το ποιος κλείνει  ή ανοίγει τα εργοστάσια δεν είναι  συνδικαλιστικό ζήτημα αλλά έχει βαρύνουσα σημασία για την στάση του εργατικού κινήματος απέναντι στον πόλεμο που δέχεται.  Με αφορμή στημένα άρθρα που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας που αναφέρουν ότι δήθεν το ΠΑΜΕ και η έκφραση αλληλεγγύης των εργατών κλείνουν τα εργοστάσια, επιδιώκοντας να στρέψουν τους εργαζόμενους απέναντι στη δύναμη τους και να γενικευτεί η ηττοπάθεια και η υποταγή, το ΠΑΜΕ θέτει κάποιους προβληματισμούς και παίρνει ξεκάθαρη θέση. Η προσπάθεια της κυβέρνησης, της εργοδοσίας και των αποσπασμάτων της στο εργατικό κίνημα να ρίξουν τις ευθύνες του κλεισίματος των εργοστασίων στους εργάτες, πρέπει να αποκρουστεί.

Οι αγώνες των εργατών δεν  κλείνουν τα εργοστάσια και τις παραγωγικές  μονάδες. Τα εργοστάσια τα κλείνουν οι καπιταλιστές όταν δε βγάζουν τα κέρδη  που προσδοκούν, όταν πέφτουν έξω στον ανταγωνισμό με άλλες επιχειρήσεις, όταν τα μεταφέρουν σε διπλανές ή άλλες χώρες με εξευτελιστικά μεροκάματα. Μεροκάματα που προσπαθούν με διάφορους τρόπους να επιβάλουν πλέον και στη χώρα μας.

Οι 68.000 μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις που έκλεισαν στη χώρα μας τα τελευταία δύο χρόνια, δεν έκλεισαν λόγω των αγώνων και των διεκδικήσεων των εργατών. Οι επιχειρήσεις κλείνουν λόγω της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, της αναρχίας στην παραγωγή, των ανταγωνισμών για την αναζήτηση του μέγιστου κέρδους. Γι´ αυτό το λόγο παραγωγικές μονάδες και εργοστάσια, κλάδοι απαραίτητοι για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και της ανάπτυξη της χώρας πάνω στον υπαρκτό και πλούσιο πλουτοπαραγωγικό ιστό της, όπως τα κλωστοϋφαντουργεία, τα ναυπηγεία φθίνουν και συρρικνώνονται.

Με βάση τις παραπάνω πλευρές, αρκετές  επιχειρήσεις σε μια σειρά κλάδους  και περιοχές που απασχολούσαν χιλιάδες εργαζόμενους, μεταφέρθηκαν σε άλλες  χώρες, αναζητώντας μεγαλύτερα κέρδη. Το θύμα από τις συνέπειες της μεταφοράς των εργοστασίων αλλά και των λουκέτων σε επιχειρήσεις είναι πάντα οι εργαζόμενοι και όχι οι εργοδότες. Οι εργάτες βρίσκονται στην ανεργία και την ανέχεια την ίδια στιγμή που οι μεγαλοεργοδότες συνεχίζουν να επιβιώνουν με άνεση, κρινόμενοι σε κάθε περίοδο ως σταθεροί επενδυτές και ο βασικός κρίκος της ανάπτυξης. Ανάπτυξη που είναι βαμμένη με το αίμα και την εξαθλίωση των εργατών.

Οι εργάτες  να βάλουν τα ταξικά γυαλιά και να κοιτάξουν  κατάματα της αλήθεια.

Ο κατάλογος των εργοστασίων που έχουν κλείσει στη χώρα μας, τα παιχνίδια με τις αλλαγές εδρών των επιχειρήσεων, το 1.5 εκατομμύριο άνεργοι δεν είναι αποτέλεσμα των διεκδικήσεων των εργατών. Η ΜΕΒΓΑΛ σήμερα δεν κλείνει τις εγκαταστάσεις της από τους αγώνες των εργατών. Οι εργάτες της ΜΕΒΓΑΛ ως σήμερα είναι απλήρωτοι. Οι 36 μέρες απεργίας των εργατών στο κατάστημα της Αθήνας δε συγκίνησε τους κονδυλοφόρους των ΜΜΕ του κεφαλαίου οι οποίοι δεν έχουν γράψει ως σήμερα ούτε δύο αράδες για αυτήν. Το κλείσιμο του εργοστασίου της Siemens στη Θεσσαλονίκη, η αποχώρηση της αλυσίδας σούπερ-μάρκετ Aldi, το κλείσιμο των εγκαταστάσεων της ΑΓΕΤ και της Σέλμαν στη Χαλκίδα, της delica στην Πάτρα, της Ρepsico και των εργοστασίων της 3Ε, οι μεταφορές έδρας της Coca-Cola και της ΦΑΓΕ είναι επιχειρηματικοί ελιγμοί που δε σχετίζονται με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργατών. Για τα κλεισίματα αυτά όμως δε γράφτηκαν πρωτοσέλιδα, δεν έγιναν θέμα στα δελτία για το ποιος φταίει που χιλιάδες εργάτες βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη στο δρόμο.

Η λίστα των εργοστασίων που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας είναι ατέλειωτη. Τα εργοστάσια της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας (Λαναράς), τα εργοστάσια των λιπασμάτων, τα εργοστάσια της ζάχαρης, η ΝΤΑΪΑΜΟΝ ΕΛΛΑΣ, η ΤΡΙΟΥΜΦ, η Σισερ Παλκο, η «ΦΛΩΡΑ, ο Κατσέλης στη Θεσσαλονίκη, η «Ιντεάλ Στάνταρ», η επιχείρηση FOCO, η ΣΙΔΕΝΟΡ, τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, η Σόφτεξ στη Δράμα, τα μεταλλεία Κασσάνδρας, η «Κατερίνα» στην Πιερία, η «Μπιάνκα Παγγαίου» στην Καβάλα, η «Πίνδος» στα Γρεβενά, η «Φλώρινα Χωναίος» στη Θεσσαλονίκη, η «Τρικολάν» στη Νάουσα, η «Καματάκης ΑΤΕΕ» στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, η «ΑΝΚΕΡ» στον Έβρο, η «ΚΑΛΤΟΝ» στη Θεσσαλονίκη, το «Καπνεργοστάσιο Μιχαηλίδη» στην Ξάνθη, ο Όμιλος Ηλιάδη» (ΚΟΡΤΑΓΚ, ΗΛΤΕΞ, Βαφεία Σίνδου και Κιλκίς) σε Θεσσαλονίκη-Πιερία και στο Κιλκίς, η «ΚΟΝΤΗ», η «ΒΙΟΣΟΛ» στη Μαγνησία, είναι μερικές μόνο από τις μεγάλες επιχειρήσεις που έστειλαν στον ΟΑΕΔ χιλιάδες εργαζόμενους.

Οι παραπάνω επιχειρήσεις, που σταμάτησαν την παραγωγή του  τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να εξοστρακιστούν στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενοι δεν έκλεισαν από τους δήθεν «μαξιμαλισμούς» και τους αγώνες των εργαζόμενων. Τα προϊόντα που παρήγαγαν δεν έπαψαν ποτέ να είναι απαραίτητα με βάση τις κοινωνικές ανάγκες, δε μειώθηκε η ζήτησή τους στην αγορά.

Όμως την ίδια κατάσταση  αντιμετωπίζουν οι εργάτες και σε άλλες χώρες. Οι χιλιάδες περικοπές αυτήν την περίοδο στη Νοkia και στην Panasonic στο εξωτερικό, το κλείσιμο των εργοστασίων της Ford στην Αυστραλία και οι περικοπές στο Βέλγιο, τα λουκέτα στις εγκαταστάσεις της Opel στη Γερμανία αποδεικνύουν πως οι μονοπωλιακοί όμιλοι χαράσσουν τη δική τους πορεία με βάση την αναζήτηση του μέγιστου κέρδους.

Ο υπεύθυνος  έχει όνομα και λέγεται καπιταλισμός! Το σύστημα της εκμετάλλευσης που σπέρνει δυστυχία και ανεργία στους εργάτες όλου του κόσμου. Κανείς από τους ξεπουλημένους συνδικαλιστές και του δημοσιογράφους των ΜΜΕ της μεγαλοεργοδοσίας, δεν τολμά να αναζητήσει τις ευθύνες στο ίδιο το σύστημα που γεννά και αναπαράγει την ανεργία, που ζήτα σε κάθε φάση του είτε αυτή είναι περίοδος ανάπτυξης είτε περίοδος κρίσης, το γκρέμισμα των δικαιωμάτων, το χτύπημα στην τιμή της εργατικής δύναμης.

Οι λυτοί και δεμένοι  που έπεσαν πάνω στους απεργούς χαλυβουργούς το προηγούμενο διάστημα για να χτυπήσουν  την απεργία τους που είχε ως κεντρικό αίτημα το δικαίωμα στην εργασία, τι έχουν να πουν που ένα χρόνο μετά ο βιομήχανος Μάνεσης έρχεται να κλείσει ο ίδιος το εργοστάσιο; Αυτοί που φώναζαν καθημερινά «πως το ΠΑΜΕ θέλει το εργοστάσιο κλειστό» τι έχουν να πουν για τις εξελίξεις στις χαλυβουργίες και στον κλάδο του μετάλλου συνολικά; Το ΠΑΜΕ δικαιώθηκε ή όχι όταν μόλις 6 μήνες μετά οι εργαζόμενοι στη Χαλυβουργία στο Βόλο ήρθαν αντιμέτωποι με νέα επίθεση, όταν στο διπλανό εργοστάσιο της Χαλυβουργικής στην Ελευσίνα οι περικοπές στο προσωπικό απέκτησαν μορφή χιονοστιβάδας;

Έχοντας πλέον όλο το νομικό οπλοστάσιο υπέρ τους, νομοθετημένους μισθούς στα όρια της εξαθλίωσης και απαλλαγμένοι από τις συλλογικές συμβάσεις οι βιομήχανοι και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν όλο το περιθώριο να απειλούν και να εκβιάζουν. Να βάζουν στεγνά το εκβιαστικό δίλημμα «απόλυση ή μείωση μισθού». Είτε με τη δικαιοσύνη είτε με τα ΜΑΤ είτε με τους ξεπουλημένους εργοδοτικούς συνδικαλιστές οι βιομήχανοι θέλουν εργοστάσια που οι εργάτες θα στέκονται προσοχή, δε θα αντιστέκονται. Θέλουν εργοστάσια που θα τα κρατάνε ανοιχτά αναλόγως των επιχειρηματικών σχεδίων και πλάνων και θα τα κλείνουν όποτε τους βολεύει, χωρίς να υπολογίζουν τις ανάγκες των εργατών.

Η αποδοχή των εργοδοτικών  απόψεων από την πλευρά των  εργατών είναι επικίνδυνη, επιζήμια, βλαβερή. Πουθενά δε σώθηκαν οι εργάτες επειδή πιέστηκαν ή επέλεξαν να δουν την πραγματικότητα από την οπτική του εργοδότη. Αντιθέτως, υπάρχουν άπειρα παραδείγματα, πρόσφατα και παλιότερα που μια στιγμιαία υπόκλιση στην εργοδοσία την ακολούθησαν πολλαπλάσιες υποχωρήσεις. Οι εργαζόμενοι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να πληρώσουν την κρίση του συστήματος, τον ανταγωνισμό των επιχειρηματικών ομίλων.

Να δυναμώσει  η αλληλεγγύη στους εργάτες που  αγωνίζονται, που βρίσκονται σε απεργία, σε κινητοποιήσεις! Να μη μείνει κανένας  μόνος του!

Όσο οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές ενιαία χτυπούν  τα δικαιώματά μας, τόσο και εμείς, ενιαία, η εργατική τάξη με τους συμμάχους  της, πρέπει να τους δώσουμε την απάντηση που τους αρμόζει.

Χωρίς εμάς γρανάζι  δε γυρνά εργάτη μπορείς χωρίς  αφεντικά.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...