ΔΥΟ, ακόμη,
παραστάσεις της ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗΣ θα δώσει το θέατρο Χαλκίδας Κυριακή και αύριο Δευτέρα 4 ΚΑΙ 5 Αυγούστου, στο Θέατρο ΑΥΛΙΔΕΙΑΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ
Στις προηγούμενες παραστάσεις έγινε το αδιαχώρητο και η προσέλευση έχει ξεπεράσει όλες τις προσδοκίες.
Την Λυσιστράτη του Αριστοφάνη, το κλασικό αριστούργημα του αρχαίου Έλληνα κωμωδιογράφου για τη διαμάχη των δύο φύλων με φόντο το Πελοποννησιακό Πόλεμο, έχει ανεβάσει το Θέατρο Χαλκίδας .
Σε μετάφραση του
Κώστα Ταχτσή και σκηνοθεσία της Μαρίας Βαρδάκας η παράσταση θα ανέβει στο Υπαίθριο "θέατρο Αυλιδείας Αρτέμιδας", όρμος Μικρό Βαθύ.
Η
Ζωή Λιβανίου, πρόεδρος του Θεάτρου Χαλκίδας: λέει:
Πέρσι το καλοκαίρι το θέατρο Χαλκίδας με την αρωγή πολλών συμπολιτών και φίλων επιχειρηματιών μετέτρεψε ένα ανενεργό λατομείο στον όρμο Μικρό Βαθύ Αυλίδας σε ανοιχτό θέατρο.
Πέρσι, εν Αυλίδι, η τραυματισμένη γη του λατομείου δέχτηκε στη ζεστή αγκαλιά της την ευριπίδεια Ιφιγένεια, την πρώτη παράσταση του θεάτρου Χαλκίδας στο ανοιχτό θέατρο που δημιουργήθηκε γι αυτό το σκοπό και μάλιστα πολύ κοντά στο ιερό της Αυλιδείας Αρτέμιδος.
Φέτος προχωρήσαμε ένα βήμα πιο πέρα. Δώσαμε το λόγο σ’ όλες τις γυναίκες της Ελλάδας που υποφέρουν από τα δεινά του πολέμου και της οικονομικής κρίσης. Η Λυσιστράτη του Αριστοφάνη με τη σκηνοθετική καθοδήγηση της καλλιτεχνικής διευθύντριας του θεάτρου Χαλκίδας Μαρίας Βαρδάκα θα μας κάνει να σκεφτούμε γελώντας. Θα μας ξαναθυμίσει πως, όταν οι άντρες τα κάνουν θάλασσα, οι γυναίκες κρατούν πάντα στα χέρια τους το μεγαλύτερο σωσίβιο της ζωής: τον έρωτα.
Η
Μαρία Βαρδάκα, Καλλιτεχνική διευθύντρια Θεάτρου Χαλκίδας, επισημαίνει:
Η Λυσιστράτη γράφτηκε και παρουσιάστηκε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για το αθηναϊκό κράτος και την αθηναϊκή δημοκρατία. Τα πράγματα είχαν οδηγηθεί σε ένα τέλμα και ο ποιητής φαίνεται να αναζητά τη λύση στην ουτοπία.
Ο Αριστοφάνης κάνει μια ουτοπιστική, αλλά ταυτόχρονα εντελώς πρωτοποριακή πρόταση για την εποχή του: βάζει τις γυναίκες -που δεν είχαν καν δικαίωμα ψήφου- να «παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους» με στόχο να δώσουν λύση στο πρόβλημα της πόλης τους, μα και όλων των ελληνικών πόλεων συνολικά, και να τα καταφέρνουν.
Μέσα σε συνθήκες κρίσης, η ενεργοποίηση του ατόμου και των κοινωνικών ομάδων σε τομείς και πεδία που, κάτω από ομαλές συνθήκες, δεν θα τους περνούσαν καν από το μυαλό, θα φέρει τη λύση. Και όχι, αυτό δεν είναι ουτοπία. Και ναι, αυτό είναι διαχρονικό.
Info:
Αριστοφάνους Λυσιστράτη
Μετάφραση: Κώστας Ταχτσής
Σκηνοθεσία: Μαρία Βαρδάκα
Σκηνικά: Μαίρη Μουρσελλά
Κοστούμια: Βασιλική Λευκούδη
Μουσική επιμέλεια: Δέσποινα Λαθούρα
Φωτισμοί: Βελισσάριος Σκοπελίτης
Βίντεο: Σταύρος Ιωάννου
Βοηθός σκηνοθέτη: Θεόφιλος – Ιάσονας Τσουκαλάς
Παίζουν (με τη σειρά που εμφανίζονται)
Λυσιστράτη: Ζωή Λιβανίου
Κλεονίκη: Δέσποινα Κολιοβέτα
Θεονόη: Βούλα Κοκονού
Φιλομήλα: Αννα Οταπασίδου
Μυρρίνη: Ελένη Αλεξανδρή
Διοτίμα: Χαρά Γεωργιάδη
Εριφύλη: Ματούλα Αναστασίου
Αρσινόη: Τώνια Γεωργιάδου
Λαμπιτώ: Σουζάνα Ζαχαριάδου
Συμέλη: Βιβή Χαλκιά
Αγιδώ: Ειρήνη Καράβα
Φερενίκη: Κωνσταντίνα Πολυδώρου
Κλεισιθύρα:Αντζελα Ξύδη
Χορός Γερόντων: Νίκος Σιακανδάρης, Κώστας Καλόγηρος,
ΓιώργοςΑνδρ-ιώτης, Κλέαρχος Παπασωτηρίου,
Γιάννης Μωυσίδης, Θοδωρής Τσιρόπουλος
Πρόβουλος: Κώστας Ντεγιάννης
Κινησίας: Γιάννης Μωυσίδης
Λάκωνας: Κώστας Καλόγηρος
Ειρήνη: Κατερίνα Ζάκκα
Και τα παιδιά: Βασίλης – Οδυσσέας Σιάτος
Θεόφιλος – Ιάσονας Τσουκαλάς
Στην παράσταση ακούγονται αποσπάσματα από την «Τελευταία Π.Α. Εκατονταετία» του Γιάννη Ρίτσου και από το « Αξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη. Απαγγέλλει ο Δημήτρης Γεωργακόπουλος
Σχεδιασμός αφίσας:Πέτρος Χριστούλιας
Ραφή κοστουμιών: Μαριάνθη Σπύρου
Επιμέλεια προγράμματος: Γιάννης Κατσάνος
Ευχαριστούμε την κ. Ελλη Αρτέμη – Ταχτσή για την ευγενική
παραχώρηση των δικαιωμάτων της μετάφρασης του έργου.
Η υπόθεση της Λυσιστράτης
Η Αθηναία Λυσιστράτη, κουρασμένη από τις κακουχίες του πολέμου, συγκεντρώνει τις γυναίκες όλων των αντιμαχόμενων περιοχών και όλες μαζί αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα
χέρια τους, με σκοπό να πείσουν τους λίγους αλλά ισχυρούς άνδρες να σταματήσουν τον πόλεμο και να ξαναφέρουν την ειρήνη στον τόπο τους.
Αν και αρχικά αρκετές από αυτές αντιδρούν, στο τέλος πείθονται από τη Λυσιστράτη και τη Σπαρτιάτισσα Λαμπιτώ, συσπειρώνονται και καταστρώνουν ένα σατανικό σχέδιο για να πετύχουν τον σκοπό τους: την αποχή από τα συζυγικά τους καθήκοντα. Καταλαμβάνουν την Ακρόπολη, όπου βρίσκονται τα χρήματα με τα οποία χρηματοδοτείται ο πόλεμος, εκβιάζουν τους άνδρες, εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και τελικά, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, καταφέρνουν τον σκοπό τους.
Ο πόλεμος ανάμεσα στους Αθηναίους και τους Σπαρτιάτες σταματά και υπογράφεται ανακωχή.