Συγκεκριμένα ο βουλευτής της Εύβοιας έχει αναλάβει την ευθύνη των διατάξεων για την τοπική αυτοδιοίκηση και τη δημόσια διοίκηση και για αυτό η τοποθέτηση του επικεντρώθηκε σε αυτά τα δύο θέματα.
Τοποθετούμενος για το σύνολο του νομοσχεδίου, τόνισε πως πρόκειται για ένα νομοθέτημα που με τις οριζόντιες αλλαγές που προτείνει θα αλλάξει εκ θεμελίων το εργασιακό και το ασφαλιστικό τοπίο. Σημείωσε πως με την δυνατότητα αποκλειστικών αρμοδιοτήτων σε Υπουργούς, για εξαιρετικά σημαντικά ζητήματα, αφενός θα επιτευχθεί μειωμένος χρόνος στη λήψη αποφάσεων, αλλά ταυτόχρονα, δημιουργείται ένα διοικητικό σύστημα, το οποίο είναι προσωποπαγές και αυτή η κατεύθυνση σαφώς και δημιουργεί προβλήματα στο μοντέλο ανάπτυξης που όφειλε να χτίσει η χώρα μας.
Αναφερόμενος στις αλλαγές που αφορούν τη διοικητική μεταρρύθμιση, δήλωσε: Τα άρθρα 89-94 που αφορούν το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης πρέπει να διαβαστούν μαζί με τα άρθρα 80-81 του Υπ. Εσωτερικών και 82 του Υπ. Παιδείας.
Συνοπτικά οδηγούν σε μία βίαιη μετατροπή της Κινητικότητας από ζωτικής σημασίας διαρθρωτικό μέτρο ορθολογικής ανακατανομής του προσωπικού και άμεσης κάλυψης αναγκών σε δημόσιες υπηρεσίες κυρίως κοινωνικού χαρακτήρα, σε μέσο οριζόντιων, χωρίς αξιολόγηση, απολύσεων.
Πρόκειται για οπισθοδρόμηση σε σχέση με τα συμφωνηθέντα και κατακτημένα από τις προηγούμενες διαπραγματεύσεις.
Συνέχισε την τοποθέτηση του, τονίζοντας πως η αναγκαία αξιολόγηση των εργαζομένων έχει εγκαταλειφθεί και αντί αυτής προτιμάται μια λύση οριζόντιου τύπου με καταργήσεις ειδικοτήτων και κλάδων ολόκληρων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στην παιδεία.
Μιλώντας για τα θέματα των μετατάξεων και της διαθεσιμότητας, ο βουλευτής της Εύβοιας έκανε αναφορά στα σχετικά άρθρα 90 & 91, τα οποία δηλώνουν εμφανώς τη μετατροπή της διοικητικής εξουσίας σε προσωποπαγή εξουσία, αφού όλα διενεργούνται με διαδικασίες express, χωρίς να διασφαλίζεται η αντικειμενικότητα και η διαφάνεια των διαδικασιών.
Στο τέλος της τοποθέτησης του, έκανε αναφορά και στις αλλαγές που αφορούν τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, όπου καταργείται ο θεσμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων μεταξύ των κοινωνικών εταίρων και ο εκάστοτε Υπουργός Εργασίας μπορεί με μια του απόφαση να καθορίσει το ύψος του κατώτατου μισθού.
