Αμέσως μετά τη συνάντηση, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Είμαστε και θα είμαστε ενεργητικά στο πλευρό των απολυμένων της ΑΓΕΤ της Χαλκίδας, όχι μόνο γιατί οι άνθρωποι αυτοί έχουν 100% δίκιο, αλλά γιατί δεν θέλουμε με κανένα τρόπο να στηρίξουμε τις δραστηριότητες της πολυεθνικής, που ανήκει η ΑΓΕΤ και η οποία αυτό που την ενδιαφέρει είναι να κάνει άλλου τύπου επενδύσεις για να βγάλει περισσότερα κέρδη, αδιαφορώντας για τη ζωή των οικογενειών που μένουν χωρίς δουλειά.
Εκτιμάμε ότι όλος ο κλάδος, τα σωματεία δηλαδή όλου του κλάδου, πρέπει να στηρίξουν αυτόν τον αγώνα, και οι συναφείς κλάδοι, π.χ. οικοδόμοι και άλλοι. Μην ξεχνάτε ότι στην Ελλάδα χρειάζονται πάρα πολλά έργα και για λαϊκή κατοικία και για σύγχρονα σπίτια, αλλά και έργα κοινωνικού χαρακτήρα που χρειάζονται τσιμέντο. Το τσιμέντο που υπάρχει στην Ελλάδα μπορεί να υπεραξιοποιηθεί υπέρ του λαού. Φυσικά εφόσον κατέχεται από αυτούς που ενδιαφέρονται για τα κέρδη θα κλείνουν την επιχείρηση, είτε υπάρχει κρίση είτε δεν υπάρχει, όταν ενδιαφέρονται να μπουν σε άλλα παιχνίδια ανταγωνισμού».
Από την πλευρά του Σωματείου, ο πρόεδρος της διοίκησης, Ηλίας Κούκουρας, τόνισε ανάμεσα στα άλλα, ότι η εργοδοσία με αυτήν την απόφαση «θέτει όλους μας σε καθεστώς ιδιότυπης ομηρίας, συνιστώντας μας να μείνουμε σπίτια μας, να μας καταβάλλεται το ημερομίσθιο και καλώντας το ΔΣ του Σωματείου να προχωρήσει μαζί του σε διαβούλευση για τον τρόπο που οι 236 εργαζόμενοι του εργοστασίου θα απολυθούν ομαδικά. Θεωρούμε ότι αυτό το γεγονός εντάσσεται στα πλαίσια μιας τρομοκράτησης των εργαζομένων να υποστούν συνέπειες οι οποίες δεν τους ανήκουν μόνο και μόνο για να αυξήσουν στην πορεία - και αν θα έρθει εκείνη η περιβόητη ανάκαμψη και ανάπτυξη - τα κέρδη τους». Και συμπλήρωσε: «Στη θέση μας προφανώς, όταν θα αρχίσει η ανάκαμψη - μιας και αυτό θα υφίσταται ως τσιμεντάδικο - μπορεί απ' έξω να είναι ουρές ανέργων, που θα ζητούν δουλειά με 200, 300 ή 500 ευρώ, χωρίς συμβάσεις και όλα αυτά τα γνωστά που γίνονται στην πατρίδα μας».
