Δεν επιτρέπεται η κατασκευή κλινικών σε περιοχές που βρίσκονται εντός
γενικού πολεοδομικού σχεδίου (Γ.Π.Σ.) και έχουν χαρακτηριστεί ως
«γενικής κατοικίας», εάν προηγουμένως δεν αλλάξει το Γ.Π.Σ. της
περιοχής, έτσι ώστε να προβλέπει την κατασκευή αυτών των μονάδων υγείας.
Αυτό αποφάνθηκε το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας και ανέβαλε την επεξεργασία σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος που προέβλεπε την τροποποίηση των χρήσεων γης στην περιοχή του Δήμου Καρύστου Ευβοίας, του οποίου το ρυμοτομικό σχέδιο εγκρίθηκε με προγενέστερα διατάγματα του 1990 και του 1993.
Ειδικότερα, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο στην υπ' αριθμ. 182/2012 γνωμοδότησή του (πρόεδρος, ο σύμβουλος Επικρατείας Δ. Κυριλλόπουλος και εισηγήτρια η πάρεδρος Όλγα Παπαδοπούλου) επισημαίνει ότι το άρθρο 11 του Ν. 2052/1992 (περί πολεοδομικών ρυθμίσεων), ανεξαρτήτως της συνταγματικότητάς του, δεν έχει την έννοια ότι επιτρέπει την ανέγερση κλινικών σε περιοχές «γενικής κατοικίας» χωρίς προηγουμένως να έχει επιτραπεί στη συγκεκριμένη περιοχή η προβλεπόμενη στο άρθρο αυτό χρήση, είτε με Γ.Π.Σ., είτε με πολεοδομική μελέτη, είτε με ειδικό διάταγμα χρήσεων γης.
Κατά συνέπεια, επισημαίνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, απαγορεύεται η εγκατάσταση κλινικής σε περιοχή η οποία χαρακτηρίζεται ως «γενικής κατοικίας» σε Γ.Π.Σ. προγενέστερο του ν. 2052/1992 και, κατ' ακολουθία, προκειμένου να επιτραπεί η χρήση αυτή (κλινική), δεν αρκεί η τροποποίηση της πολεοδομικής μελέτης ή του ειδικού διατάγματος χρήσεων γης της περιοχής, αλλά απαιτείται τροποποίηση του Γ.Π.Σ..
Έτσι, προ της τροποποιήσεως του ισχύοντος Γ.Π.Σ. της Καρύστου δεν είναι δυνατή η τροποποίηση των χρήσεως γης για να παρασχεθεί η δυνατότητα εγκαταστάσεως κλινικής στην περιοχή γενικής κατοικίας, αναφέρει το ΣτΕ.
Αυτό αποφάνθηκε το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας και ανέβαλε την επεξεργασία σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος που προέβλεπε την τροποποίηση των χρήσεων γης στην περιοχή του Δήμου Καρύστου Ευβοίας, του οποίου το ρυμοτομικό σχέδιο εγκρίθηκε με προγενέστερα διατάγματα του 1990 και του 1993.
Ειδικότερα, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο στην υπ' αριθμ. 182/2012 γνωμοδότησή του (πρόεδρος, ο σύμβουλος Επικρατείας Δ. Κυριλλόπουλος και εισηγήτρια η πάρεδρος Όλγα Παπαδοπούλου) επισημαίνει ότι το άρθρο 11 του Ν. 2052/1992 (περί πολεοδομικών ρυθμίσεων), ανεξαρτήτως της συνταγματικότητάς του, δεν έχει την έννοια ότι επιτρέπει την ανέγερση κλινικών σε περιοχές «γενικής κατοικίας» χωρίς προηγουμένως να έχει επιτραπεί στη συγκεκριμένη περιοχή η προβλεπόμενη στο άρθρο αυτό χρήση, είτε με Γ.Π.Σ., είτε με πολεοδομική μελέτη, είτε με ειδικό διάταγμα χρήσεων γης.
Κατά συνέπεια, επισημαίνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, απαγορεύεται η εγκατάσταση κλινικής σε περιοχή η οποία χαρακτηρίζεται ως «γενικής κατοικίας» σε Γ.Π.Σ. προγενέστερο του ν. 2052/1992 και, κατ' ακολουθία, προκειμένου να επιτραπεί η χρήση αυτή (κλινική), δεν αρκεί η τροποποίηση της πολεοδομικής μελέτης ή του ειδικού διατάγματος χρήσεων γης της περιοχής, αλλά απαιτείται τροποποίηση του Γ.Π.Σ..
Έτσι, προ της τροποποιήσεως του ισχύοντος Γ.Π.Σ. της Καρύστου δεν είναι δυνατή η τροποποίηση των χρήσεως γης για να παρασχεθεί η δυνατότητα εγκαταστάσεως κλινικής στην περιοχή γενικής κατοικίας, αναφέρει το ΣτΕ.