Και κάποιες σκέψεις για το πρόβλημα των κλειστών επιχειρήσεων
Του ΚΩΣΤΑ ΧΑΪΝΑ
Εδώ και τρεις εβδομάδες περίπου το εργατικό κέντρο Εύβοιας και οι συνδικαλιστές πέντε κλειστών εργοστασίων της Χαλκίδας, έχουν καταλάβει το κτίριο της αντιπεριφέρειας, για να ασκήσουν υποτίθεται πίεση προς την πολιτεία, για το πραγματικά πολύ σοβαρό πρόβλημα της ανεργίας και του κλεισίματος σημαντικών βιομηχανικών μονάδων της Εύβοιας.
Όμως ας δούμε κάποιες παραμέτρους του προβλήματος και να συνεκτιμήσουμε εάν έπρεπε να έχουν γίνει κάποια πράγματα εκ μέρους της πολιτείας και τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα.
Κατά πρώτο πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι οι πέντε επιχειρήσεις (ΣΕΛΜΑΝ, ΤΣΙΜΕΝΤΑ ΧΑΛΚΙΔΑΣ, ΙΝΤΕΡΚΕΜ, ΝΕΟΣΕΤ, ΤΣΑΟΥΣΟΓΛΟΥ), είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις με σημαντική παρουσία στην οικονομική ζωή της Εύβοιας αλλά και της χώρας. Κατά δεύτερον οι επιχειρήσεις αυτές δεν ανήκουν στην ίδια κατηγορία και το κλείσιμό τους δεν έχει τις ίδιες αιτίες.
Για άλλες αιτίες έκλεισε η ΣΕΛΜΑΝ και για άλλες αιτίες η ΙΝΤΕΡΚΕΜ. Η πρώτη ανήκει σε ένα μεγάλο όμιλο του κλάδου του ξύλου (Alfa Wood), με ενεργή παρουσία σήμερα και για άλλες αιτίες η ΙΝΤΕΡΚΕΜ της ΝΕΟΧΗΜΙΚΗΣ του φυλακισμένου κου Λαυρεντιάδη που την μεταβίβασε σε κάποιον τρίτο και κανένας δεν ξέρει τι ακριβώς έχει γίνει…Για άλλες αιτίες έκλεισε η ΜΗΧΑΝΙΚΗ (π.Τσαούσογλου) που την έχουν λεηλατήσει κάποιοι επιτήδειοι κλέφτες –ως και το κεντρικό καλώδιο της παροχής του ηλεκτρικού ρεύματος αφαίρεσαν- και κανένας δεν ενδιαφέρεται (;) και για άλλες αιτίες τα ΤΣΙΜΕΝΤΑ Χαλκίδας.
Κάποιες απ’αυτές είναι θύματα της γενικής διαρθρωτικής κρίσης της καπιταλιστικής οικονομίας, δηλαδή μια κρίση που εκδηλώνεται, με κλείσιμο παραγωγικών μονάδων, με μετακίνηση παραγωγικών μονάδων σε άλλες περιοχές και χώρες, με τον περιορισμό παραγωγικών δραστηριοτήτων και άλλες αιτίες που αντικειμενικά δεν υπάρχουν προϋποθέσεις επιβίωσής τους. Όσες επιχειρήσεις ανήκουν στην κατηγορία αυτή μάλλον είναι αδύνατον αν τις «αναστήσουμε». Έκλεισε ο κύκλος τους για να το πούμε απλά. Εκτός, αν αναστήσουμε τον Οργανισμό Προβληματικών Επιχειρήσεων (τον περιβόητο ΟΑΕ) που καθιέρωσε ο Α. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ το 1983 για να «σώσει» υποτίθεται τις επιχειρήσεις που έκλειναν όμως οι ίδιοι οι επιχειρηματίες, μεταθέτοντας τις υποχρεώσεις τους στον Οργανισμό. Νομίζω κανένας εχέφρων έλληνας δεν θα πρότεινα κάτι τέτοιο, ιδιαίτερα σήμερα.
Τι κάνουμε λοιπόν; Υπάρχουν λύσεις για τις κλειστές επιχειρήσεις; Τι μπορεί να γίνει με τους εργαζόμενους που βρέθηκαν στο δρόμο ;Δυστυχώς το πρόβλημα δεν είναι απλό και δεν επιδέχεται μονοσήμαντες απαντήσεις. Ούτε λύνεται με διαπιστώσεις και μεγάλα λόγια. Χρειάζεται να σκύψουν οι αρμόδιοι στο πρόβλημα, να φωνάξουν τους ανθρώπους που μπορούν να συμβάλλουν, να κάνουν τις απαραίτητες συνεννοήσεις με τους ιδιοκτήτες και τις υπάρχουσες διοικήσεις των επιχειρήσεων και να δράσουν ανάλογα.
Κάποιες άλλες ενδεχομένως να είναι βιώσιμες κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, κάποιες να μπορούν να μεταβιβαστούν σε νέους επενδυτές και κάποιες άλλες αλλάζοντας το παραγωγικό τους μοντέλο να μπορούν να συνεχίσουν να λειτουργούν με μια διαφορετική μορφή. Και κάποιες αποδεδειγμένα να μην έχουν καμιά προοπτική και αντικειμενικά θα παραμείνουν κλειστές, οπότε στις περιπτώσεις αυτές να διασφαλιστούν όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων (αποζημιώσεις κ.λ.π.) και να δούμε πως μπορούν να αξιοποιηθούν οι υποδομές τους.
Το θέμα είναι ότι κανένας δεν ασχολείται με την ουσία του προβλήματος. Οι διοικήσεις των εταιριών δεν ξέρω τι κάνουν και από ποιον περιμένουν απαντήσεις. Η αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού –χωρίς, είναι η αλήθεια, να έχει σημαντικές αρμοδιότητες πάνω στο θέμα- προσπαθεί να κλείσει ραντεβού με αρμόδιους υπουργούς, αλλά για κάποιους λόγους δεν τα καταφέρνει, οι βουλευτές του νομού άντε να κλείνουν κανένα ραντεβού των συνδικαλιστών με τους αρχηγούς των κομμάτων τους, οι αρμόδιοι υπουργοί περί άλλων τυρβάζουν αποφεύγοντας τις συναντήσεις με τους συνδικαλιστές και οι συνδικαλιστές καταλαμβάνουν την αντιπεριφέρεια. Όμως καμιά από τα παραπάνω δεν αποτελούν απαντήσεις στο πρόβλημα ή έστω κάποια προσπάθεια αντιμετώπισής του.
Χωρίς να διεκδικούμε το αλάθητο, κάνοντας μια προσπάθεια προσέγγισης του προβλήματος και επειδή ο λαϊκισμός και οποιαδήποτε μικροκομματική εκμετάλλευση των προβλημάτων των εργαζομένων μόνο τους ίδιους τους εργαζόμενους δεν βοηθούν, καταθέτουμε τι εξής προτάσεις.
- Να συνεδριάσει το Περιφερειακό Συμβούλιο Στερεάς Ελλάδας με το θέμα τις κλειστές επιχειρήσεις της Εύβοιας.
- Να συγκροτηθεί επιτροπή από περιφερειακούς συμβούλους όλων των παρατάξεων για το θέμα.
- Η επιτροπή αυτή να πλαισιωθεί από καταξιωμένους επιστήμονες τεχνοκράτες (του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα)
- Η επιτροπή αυτή να συναντηθεί άμεσα με τις διοικήσεις και τους ιδιοκτήτες όλων των επιχειρήσεων για να ενημερωθούν απόπρώτο χέρι για τις προθέσεις τους.
- Η επιτροπή να συναντηθεί με τους αρμόδιους υπουργούς για να διερευνήσεις τις προθέσεις της Κυβέρνησης για το θέμα.
- Το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας να συμμετέχει με εκπρόσωπό του στην επιτροπή του ΠΣ
- Στο τέλος των διαβουλεύσεων και συναντήσεων να κατατεθεί για κάθε επιχείρηση έκθεση με συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος σε ειδική συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Εκτιμώ ότι το σοβαρό πρόβλημα της ανεργίας δεν προσφέρεται σε κανέναν για μικροκομματική εκμετάλλευση. Ας χαμηλώσουμε όλοι τους τόνους και ας σκύψουμε στο πρόβλημα.
9-10-2013
Κώστας Χαϊνάς
