ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΪΝΑΣ
Κάποιες πολιτικές δυνάμεις θεωρούν ότι το δίλημμα των εκλογών του Ιουνίου είναι μνημόνιο – αντιμνημόνιο και σε μια αλαζονική εκδοχή του, Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ. (Ομιλία Τσίπρα κατά την παρουσίαση του προγράμματος, http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=27218). Δηλαδή το ερώτημα που καλούμαστε να απαντήσουμε ως πολίτες και ανάλογα να ψηφίσουμε, είναι μνημόνιο ή αντι-μνημόνιο; Αυτή η προσέγγιση κατά την γνώμη μου, δεν έχει ουσιαστικό πολιτικό νόημα ούτε τυπικά, ούτε ουσιαστικά. Κατ’αρχήν η έκφραση αντι-μνημονιακός είναι μια «απολίτικη» και χωρίς σαφές περιεχόμενο έννοια. Σφόδρα αντι-μνημονιακός είναι ας πούμε και ο Μιχαλιολάκος της «Χρυσής Αυγής» και ο Καμμένος των «Ανεξάρτητων Ελλήνων». Τι σημαίνει αυτό ; Ότι μπορούν να τα βρούνε με τις δυνάμεις αυτές, όσες δυνάμεις έχουν σηκώσει το λάβαρο του «αντιμνημονιακού» και να σχηματίσουν «αντιμνημονιακή» Κυβέρνηση ; Θέλω να πιστεύω πως όχι. Και αναφέρομαι στο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μετά την επιτυχία του στις εκλογές της 6ης Μαίου, ενώ δείχνει κάποια σημάδια «ενηλικίωσης» με κάποιες διορθωτικές δηλώσεις στελεχών του πάνω στο θέμα της καταγγελίας του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης και σε μια σειρά άλλα θέματα της πανσπερμίας των απόψεων ΣΥΡΙΖΑ, ταυτόχρονα επιμένει σε κάποια ανύπαρκτα διλήμματα. Επίσης εμφανίζει κάποια αλαζονικά σύνδρομα που σε ένα βαθμό είναι φυσιολογικό να αναπτύσσονται σε κάθε οργανισμό, ως απόρροια κάποιας επιτυχίας του. Να σημειώσω ότι, οι καταγγελίες περί επαχθούς χρέους, περί παύσης πληρωμών, περί μονομερούς καταγγελίας του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης και άλλα ηχηρά που ακούγαμε παλαιότερα από το ΣΥΡΙΖΑ, στη σημερινή ομιλία του κου Τσίπρα και των άλλων στελεχών απουσίαζαν παντελώς.
