Στάζει χολή το σημερινό άρθρο του δημοσιογράφου Jean Quatremer, αρθρογράφου της Liberation, εναντίον της χώρας μας. Σε μια εκτενέστατη ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες και με τίτλο «Ελλάδα: η μεγάλη παρεξήγηση», ο αρθρογράφος δείχνει να γνωρίζει σε βάθος την οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα.
«Οι Ελληνες πιστεύουν ότι η ΕΕ και το ΔΝΤ τους ζητούν πολλά. Το έδειξαν στις τελευταίες εκλογές ψηφίζοντας αντι-μνημονιακά κόμματα...Ωστόσο, οι χώρες της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ δάνεισαν στην Αθήνα 110 δις ευρώ αρχικά και 130 δις επιπλέον, εκ των οποίων 50 δις για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Σε αυτά προστέθηκαν 50 δις κρατικά ομόλογα που αγοράστηκαν στη δευτερογενή αγορά από την ΕΚΤ. Ητοι 290 δις συνολικά, περίπου 2,5 φορές τον ετήσιο προϋπολογισμό της ΕΕ για μια χώρα των 11 εκατομμυρίων κατοίκων που ζυγίζει μόνο το 2% του ΑΕΠ της Ευρώπης. Το ΔΝΤ δεν έχει καταβάλει ποτέ στην ιστορία του τέτοια ποσά σε καμία χώρα του κόσμου» αναφέρει η Liberation, και όπως μεταφράζει το iefimerida.gr.
Ο δημοσιογράφος θυμίζει ότι αυτά τα ποσά δεν δίνονται τώρα εξαιτίας της κρίσης. Η Ελλάδα, αναφέρει, δέχεται κοινοτικά κονδύλια από το 1988 ύψους 3%-4% του ΑΕΠ της ετησίως . Και από το 2002 δανείζεται στις αγορές με επιτόκια Γερμανίας.
«Που διοχετεύεται αυτό το απίστευτο χρήμα ;Σίγουρα δεν χρησίμευσε στην ανάπτυξη της χώρας αλλά στη διατήρηση ενός πελατειακού κράτους και στην κατανάλωση (η Ελλάδα είναι πρώτη χώρα στην Ευρώπη σε αγορά πολυτελών γερμανικών αυτοκινήτων)...Κατανοούμε έτσι την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των ευρωπαίων και του ΔΝΤ απέναντι σε μια χώρα που δείχνει αχαριστία και απέφυγε παρ'ολίγον την κατάρρευση, γεγονός που θα είχε πολύ πιο δυσάρεστες συνέπειες από τη λιτότητα που υφίσταται αυτή τη στιγμή».
Το σχέδιο λιτότητας, τονίζει ο δημοσιογράφος, δεν έχει στόχο να τιμωρήσει τους Ελληνες αλλά να ξαναστήσει τη χώρα στα πόδια της. «Αλλά το σημαντικό είναι οι μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο : όλος ο δημόσιος τομέας, από την υγεία, τη φορολογία, τη δικαιοσύνη, δείχνουν ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα κράτος λιγότερο αποτελεσματικό από την Τουρκία» αναφέρει.
Η εφημερίδα δίνει για την Ελλάδα την εικόνα τρικοκοσμικής χώρας αφού εντοπίζει το ελληνικό πρόβλημα στην ανικανότητα ενός μεγάλου μέρους της πολιτικής τάξης, στην διεφθαρμένη δημόσια διοίκηση, στη φοροδιαφυγή, στη διεφθαρμένη δικαιοσύνη, στην παραοικονομία, στην αναξιοποίηση των ευρωπαικών κονδυλίων. «Οι ίδιοι οι Ελληνες δεν έχουν εμπιστοσύνη στη χώρα τους αν δούμε την φυγή καταθέσεων στο εξωτερικό, όπου οι περισσότεροι πολιτικοί έχουν καταθέσεις και δεν το κρύβουν» γράφει χαρακτηριστικά.
Είναι προφανές, συνεχίζει ο αρθρογράφος ότι οι Ευρωπαίοι δεν θα ξαναδούν τα χρήματα που δάνεισαν στους Ελληνες.
«Αλλά αυτή η ηθελημένη παραίτηση δεν πρέπει να γίνει χωρίς όρους : είτε το θέλουν είτε όχι οι Ελληνες πρέπει να αλλάξουν και να κάνουν βαθιές μεταρρυθμίσεις. Το να απαρνηθούμε τα χρήματά μας χωρίς όρους, όπως το προτείνουν κάποιες καλές ψυχές, παρότι πρόκειται για προσπάθεια που βαραίνει στους ώμους όλων των ευρωπαίων φορολογουμένων θα ήταν σαν να ομολογούμε ότι θα πρέπει να ξαναρχίσουμε τα ίδια σε 20 χρόνια. Ο πίθος των Δαναίδων, να ένας αρχαιοελληνικός μύθος για τον οποίο λέμε, ευχαριστώ δεν θα πάρουμε», καταλήγει.
