Του Κώστα Χαϊνά
Τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μαίου είναι γνωστά. Ο δικομματισμός ουσιαστικά κατέρρευσε και εάν δεν υπήρχε ο εκλογικός νόμος, τα αποτελέσματα σε επίπεδο εδρών γι αυτόν
θα ήταν ακόμη χειρότερα. Με βάση τα ποσοστά που έλαβαν οι πολιτικές
δυνάμεις που ζήτησαν την ψήφο των πολιτών κάνουμε τις εξής επισημάνσεις.
Οι
δυνάμεις που έχασε το ΠΑΣΟΚ κατέφυγαν κυρίως προς το ΣΥΡΙΖΑ και
δευτερευόντως προς τη ΔΗΜΑΡ. Οι δυνάμεις που έχασε η ΝΔ κατέφυγαν κυρίως
προς το κόμμα του κ. Καμμένου και δευτερευόντως προς άλλα μικρότερα
κόμματα που δεν εκπροσωπήθηκαν στη βουλή. Αξιοσημείωτη είναι η σημαντική
άνοδος της «Χρυσής Αυγής»,
η οποία βρήκε γόνιμο έδαφος στο κλίμα που έχει δημιουργηθεί στην
ελληνική κοινωνία από τις διαχρονικές πολιτικές ατιμωρησίας και
αδιεξόδων των δύο κομμάτων του δικομματισμού, αλλά και από την πολιτική
αυτό-εξουδετέρωση του ΛΑΟΣ.
Οι μεγάλοι νικητές βέβαια είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και το κόμμα του κ. Καμμένου και δευτερευόντως η Δημοκρατική Αριστερά του κου Κουβέλη. Το θέμα στο σημείωμα μας αυτό, είναι να εξετάσουμε ποιες συγκεκριμένες δυνατότητες και ευκαιρίες για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα, δημιούργησαν τα αποτελέσματα των εκλογών και κατά πόσο αξιοποιήθηκαν από τις πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς που αναδείχθηκαν οι πιο κερδισμένοι αυτών των εκλογών.
