Του ΚΩΣΤΑ ΧΑΪΝΑ
Στελέχους της ΔΗΜΑΡ
Όταν ένας πολίτης στην περιοχή της Εύβοιας – Φθιώτιδας ακούει το όνομα ΛΑΡΚΟ σήμερα, στο μυαλό του έρχονται τέσσερα πράγματα : Λεφτά, διαπλοκή, διαφθορά, ρύπανση. Πολλά λεφτά κυκλοφορούσαν πάντα μέσα και γύρω από την εταιρία. Ανεξάρτητα εάν το σιδηρονικέλιο είχε ή δεν είχε καλή τιμή στην διεθνή αγορά, ανεξάρτητα εάν η εταιρία χρωστούσε εκατομμύρια δεξιά και αριστερά, τα στελέχη της φρόντιζαν πρώτα απ’όλα τους παχυλούς μισθούς τους και τα μπόνους τους. Κάθε φορά που άλλαζε Κυβέρνηση, άλλαζαν τους ρόλους τους οι «πράσινοι» με τους «μπλε» και τούμπαλιν. Ήταν και κάποιοι γαλαζοπράσινοι που δεν τους κούναγε κανένας. Η επιρροή της εταιρίας στις τοπικές κοινωνίες ήταν μεγάλη. Κάποιοι βουλευτές και δήμαρχοι εκλεγόντουσαν, αφού είχαν πάρει πρώτα την «ευχή» της εταιρίας. Η διαφθορά βεβαίως δεν αφορούσε μόνο τις κοινωνίες της περιοχής που δρούσε η εταιρία, αλλά συμμετοχή είχαν ακόμη και κεντρικά στελέχη του κομματικού πελατειακού συστήματος.
Τα αποσπάσματα από ομολογίες –όσο δόση αλήθειας και αν περιέχουν- στην συνέχεια από την «Ελευθεροτυπία» της 25-10-2009 είναι χαρακτηριστικά : «Φαγώθηκαν πολλά λεφτά, περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ. Η περίφημη Ομάδα του Λονδίνου (…), και ο διορισμένος από αυτούς διευθύνων σύμβουλος (…), έκλεισαν συμφωνίες με τράπεζες του Λονδίνου (…). Προπώλησαν την παραγωγή για δύο χρόνια, από το 2005 έως το 2007, με τιμή 21.000 δολάρια τον τόνο, κάτω από την τρέχουσα τιμή του LME (Χρηματιστήριο Μετάλλων Λονδίνου) και κάτω από το κόστος παραγωγής της επιχείρησης. Από το 2004 και μετά, όταν οι τιμές του νικελίου διεθνώς εκτινάχθηκαν στα ύψη, η εταιρεία δεν μπόρεσε να αποκομίσει τα έσοδα που αντιστοιχούσαν, γιατί είχε προπωλήσει το 70-80% της ετήσιας παραγωγής της των επόμενων χρόνων σε τιμές σημαντικά κατώτερες από αυτές που διαμορφώθηκαν -όπως αναμενόταν- στις διεθνείς αγορές. Όταν οι τιμές νικελίου εκτινάχθηκαν, η ΛΑΡΚΟ συνέχιζε να πουλάει σε τιμές έως και 60% φθηνότερα!». «Σήμερα, πάλι, παρέλαβαν καινούργια τζιπ για τα στελέχη. Από την ώρα που ανέλαβε (…), τους 14 διευθυντές τούς έκανε 52 - όλους με μισθό από 5.000 έως και 10.000 ευρώ μηνιαίως, με πολυτελή εταιρικά αυτοκίνητα και πιστωτικές κάρτες για τα ψώνια τους. Τα έξοδα διοικητικής λειτουργίας εκτινάχθηκαν κατά 252% έναντι του 2004…»
Ελευθεροτυπία 25/10/2009 http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=94984
Στελέχους της ΔΗΜΑΡ
Όταν ένας πολίτης στην περιοχή της Εύβοιας – Φθιώτιδας ακούει το όνομα ΛΑΡΚΟ σήμερα, στο μυαλό του έρχονται τέσσερα πράγματα : Λεφτά, διαπλοκή, διαφθορά, ρύπανση. Πολλά λεφτά κυκλοφορούσαν πάντα μέσα και γύρω από την εταιρία. Ανεξάρτητα εάν το σιδηρονικέλιο είχε ή δεν είχε καλή τιμή στην διεθνή αγορά, ανεξάρτητα εάν η εταιρία χρωστούσε εκατομμύρια δεξιά και αριστερά, τα στελέχη της φρόντιζαν πρώτα απ’όλα τους παχυλούς μισθούς τους και τα μπόνους τους. Κάθε φορά που άλλαζε Κυβέρνηση, άλλαζαν τους ρόλους τους οι «πράσινοι» με τους «μπλε» και τούμπαλιν. Ήταν και κάποιοι γαλαζοπράσινοι που δεν τους κούναγε κανένας. Η επιρροή της εταιρίας στις τοπικές κοινωνίες ήταν μεγάλη. Κάποιοι βουλευτές και δήμαρχοι εκλεγόντουσαν, αφού είχαν πάρει πρώτα την «ευχή» της εταιρίας. Η διαφθορά βεβαίως δεν αφορούσε μόνο τις κοινωνίες της περιοχής που δρούσε η εταιρία, αλλά συμμετοχή είχαν ακόμη και κεντρικά στελέχη του κομματικού πελατειακού συστήματος.
Τα αποσπάσματα από ομολογίες –όσο δόση αλήθειας και αν περιέχουν- στην συνέχεια από την «Ελευθεροτυπία» της 25-10-2009 είναι χαρακτηριστικά : «Φαγώθηκαν πολλά λεφτά, περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ. Η περίφημη Ομάδα του Λονδίνου (…), και ο διορισμένος από αυτούς διευθύνων σύμβουλος (…), έκλεισαν συμφωνίες με τράπεζες του Λονδίνου (…). Προπώλησαν την παραγωγή για δύο χρόνια, από το 2005 έως το 2007, με τιμή 21.000 δολάρια τον τόνο, κάτω από την τρέχουσα τιμή του LME (Χρηματιστήριο Μετάλλων Λονδίνου) και κάτω από το κόστος παραγωγής της επιχείρησης. Από το 2004 και μετά, όταν οι τιμές του νικελίου διεθνώς εκτινάχθηκαν στα ύψη, η εταιρεία δεν μπόρεσε να αποκομίσει τα έσοδα που αντιστοιχούσαν, γιατί είχε προπωλήσει το 70-80% της ετήσιας παραγωγής της των επόμενων χρόνων σε τιμές σημαντικά κατώτερες από αυτές που διαμορφώθηκαν -όπως αναμενόταν- στις διεθνείς αγορές. Όταν οι τιμές νικελίου εκτινάχθηκαν, η ΛΑΡΚΟ συνέχιζε να πουλάει σε τιμές έως και 60% φθηνότερα!». «Σήμερα, πάλι, παρέλαβαν καινούργια τζιπ για τα στελέχη. Από την ώρα που ανέλαβε (…), τους 14 διευθυντές τούς έκανε 52 - όλους με μισθό από 5.000 έως και 10.000 ευρώ μηνιαίως, με πολυτελή εταιρικά αυτοκίνητα και πιστωτικές κάρτες για τα ψώνια τους. Τα έξοδα διοικητικής λειτουργίας εκτινάχθηκαν κατά 252% έναντι του 2004…»
Ελευθεροτυπία 25/10/2009 http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=94984