Στελέχους της ΔΗΜΑΡ
Οι παλιότεροι από μας, θυμόμαστε από τα μαθητικά μας χρόνια, ότι ήταν διαδεδομένη πρακτική, οι δάσκαλοι, όταν δεν μπορούσαν να βρούν τον δράστη μιάς μαθητικής αταξίας, να επιβάλουν τιμωρία (ομαδική) σε ολόκληρη την τάξη, πχ ομαδικός ραβδισμός με τη βέργα του δασκάλου στο Δημοτικό ή ομαδική αποβολή στο Γυμνάσιο.
Και αφού από μικρή ηλικία εμπεδώσαμε τη χάρη της συλλογικής ευθύνης και της ομαδικής τιμωρίας, για να μην ξεχνιώμαστε , την ξαναβρήκαμε μπροστά μας , με τα ομαδικά καψόνια του Στρατού, κατά τη διάρκεια της θητείας μας.
Κάποια στιγμή, είπαμε και πιστέψαμε ότι, αυτό δεν είναι σωστό και ότι πρέπει να τιμωρούνται ατομικά οι παραβάτες , χωρίς να «παίρνουν στο λαιμό τους» αυτούς που δεν έφταιξαν.
Πιστέψαμε μάλιστα, ότι ζούμε σ’ ένα κράτος δικαίου, ευρωπαϊκών προδιαγραφών, όπου τέτοιες πρακτικές συλλογικής ευθύνης κι ομαδικών τιμωριών, σύντομα θ’ αποτελούν μακρινή ανάμνηση.
