Η μελέτη, η οποία χαρακτηρίστηκε ορόσημο, έρχεται να ξαναγράψει το «βιβλίο» της συγκεκριμένης ασθένειας, καθώς κάθε διαφορετικός όγκος στον μαστό απαιτεί και διαφορετικό είδος θεραπείας.
Οι Βρετανοί και Καναδοί ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Κάρλος Κάλντας του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, που παρουσίασαν τη μελέτη στο επιστημονικό έντυπο Nature, τονίζουν ότι η νέα αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού θα βελτιώσει τη θεραπεία του, καθώς θα επιτρέψει την εξατομικευμένη χορήγηση φαρμάκων για την ιδιαίτερη περίπτωση κάθεασθενούς, πράγμα που θα επιτρέψει και την καλύτερη πρόγνωση της εξέλιξης της νόσου.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν όγκους του μαστού από 2.000 γυναίκες και, κάνοντας τις αναγκαίες συγκρίσεις, κατέληξαν σε ένα νέο μοριακό «χάρτη» της συγκεκριμένης μορφής καρκίνου.
Οι ερευνητές για πρώτη φορά ανέλυσαν με μεγάλη λεπτομέρεια τη γενετική σύσταση των καρκινικών κυττάρων από τα δείγματα που πήραν από τις καρκινοπαθείς, διαπιστώνοντας ποια γονίδια ήταν υπέρ-ενεργοποιημένα και ποια, αντίθετα, βρίσκονταν σε «καταστολή». Τελικά μπόρεσαν να ομαδοποιήσουν όλες αυτές τις γενετικές διαφορές σε δέκα διακριτές ομάδες καρκινικών όγκων.
Μέχρι σήμερα τα ανά τον κόσμο νοσοκομεία κάνουν γενικής φύσης τεστ για τον καρκίνο του μαστού, που χωρίζουν τους ασθενείς σε «ηπείρους», ενώ μετά τη νέα γενετική έρευνα, προκύπτει ένας νέος πιο αναλυτικός «χάρτης» που επιτρέπει πλέον τον διαχωρισμό των καρκινοπαθών σε «χώρες». Όμως θα χρειαστούν τρία έως πέντε χρόνια, ωσότου η νέα προσέγγιση εφαρμοστεί στην πράξη στα ογκολογικά νοσοκομεία.
Το προσδόκιμο επιβίωσης διαφέρει σημαντικά ανάμεσα στις δέκα διαφορετικές κατηγορίες καρκίνου του μαστού. Για παράδειγμα, οι γενετικοί τύποι 2 και 5 της νόσου φαίνεται να έχουν μέση πιθανότητα 40% για 15ετή επιβίωση, ενώ οι τύποι 3 και 4 έχουν πιθανότητα 75% για την ίδια χρονική περίοδο.
Δυστυχώς, προς το παρόν υπάρχει στοχευμένη θεραπεία μόνο για μία από τις μορφές του καρκίνου του μαστού. Οι άλλες εννέα κατηγορίες της νόσου πρέπει να αρκεστούν στις γενικού τύπου θεραπείες, όπως η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία.
Οι ερευνητές ελπίζουν όμως ότι, μετά την ταυτοποίηση των δέκα ξεχωριστών ειδών της νόσου, οι επιστήμονες θα καταφέρουν να βρουν ξεχωριστά φάρμακα για καθένα από αυτά.
Προς το παρόν οι καρκίνοι του μαστού διακρίνονται ανάλογα με την εμφάνισή τους στο μικροσκόπιο και τις βιοψίες των όγκων με βάση κάποιους βιοδείκτες. Η μεγάλη πλειονότητα των όγκων (πάνω από 70%) ανταποκρίνονται στις ορμονοθεραπείες όπως η ταμοξιφαίνη, με ποικίλα όμως ποσοστά επιτυχίας ανάλογα με την περίπτωση (μερικές ασθενείς τα πηγαίνουν καλά, ενώ άλλες όχι).
Ο καρκίνος του μαστού είναι η πιο συνηθισμένη μορφή καρκίνου μεταξύ των γυναικών παγκοσμίως, αποτελώντας το 16% των συνολικών περιπτώσεων γυναικείων καρκίνων, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Τα διαγνωσμένα περιστατικά καρκίνου του μαστού διεθνώς έχουν υπερδιπλασιαστεί μέσα στις τρεις τελευταίες δεκαετίες, από 641.000 το 1980 σε 1,6 εκατ. το 2010.
