Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

«Επτά μηνών έγκυος και θέριζα στο χωράφι»

Γιαγιά, μάνα, κόρη μιλούν στα ΝΕΑ για τη χαρά του φυσιολογικού τοκετού

Παρθένι, λίγα χιλιόμετρα από το Αλιβέρι στην Εύβοια. Η γιαγιά Μαρία μάς περιμένει βλέποντας τηλεόραση μαζί με τον παππού. Η Σοφία είναι η κόρη της και η Ματούλα είναι η εγγονή της.


Γιαγιά Μαρία
«Σε αυτό το χωριό γεννήθηκα το 1930. Η αδερφή μου γέννησε μόνη της και το δίπλωσε μόνη της το παιδί (σ.σ.: εννοεί ότι έκοψε μόνη της τον ομφάλιο λώρο), είναι 90 χρονών τώρα αυτή. Εγώ έκανα τέσσερα, το πρώτο γεννήθηκε πεθαμένο και έκανα άλλα τρία. Η μεγάλη μου κόρη έχει γεννηθεί Γενάρη, τελειώσαμε τις ελιές, σε πέντε μέρες τη γέννησα και βγάλαμε 700 οκάδες λάδι. Την άλλη κόρη την έκανα Μάρτη, που δεν είχαμε πολλές δουλειές και ήμασταν πιο ξεκούραστες. Και τη μικρή την έκανα τον Απρίλη και 10 μερού (σ.σ.: ημερών), πάγαινα να κόψω χορτάρι να ταΐσομε τα ζώα. Επτά μηνών έγκυος και θέριζα στο χωράφι, δεν σύμφερε να βάλομε εργάτες και θερίζαμε μόνες μας. Μετά φτιάναμε ένα μελούτι (σ.σ.: αυτοσχέδια κούνια) και σέρναμε το παιδί στο χωράφι. Εγώ δεν είχα πάει σε γιατρό, υπήρχανε στο Αλιβέρι, αλλά εγώ δεν πήγαινα. Οταν έκανα την πρώτη κόρη, σκίσαμε ένα φουστάνι της πεθεράς μου και τη διπλώσαμε. Τότες οι άντρες ήτανε τσοπάνηδες, πηγαίνανε με τα γίδια στα βουνά, όταν ερχότανε στο σπίτι το βρίσκανε έτοιμο το παιδί. Οταν μας πιάνανε οι πόνοι εκείνα τα χρόνια δεν μας βάζανε στο κρεβάτι να γεννήσομε, αλλά πέφταμε στα γόνατα, γονατιστές κρατάγαμε μια καρέκλα και αυτό ήταν, δεν είχαμε ούτε μαία ούτε τίποτα».
Σοφία
«Πρωτοχρονιά ήταν, ήμασταν στης πεθεράς μου εδώ στο χωριό και ένιωσα έναν πόνο δυνατό. Με το αμάξι του κουνιάδου μου, γιατί δεν είχαμε δικό μας αυτοκίνητο, πήγαμε στο Αλιβέρι. Ο γιατρός έτρωγε στραγάλια. «Πρωτοχρονιά, μου 'ρθες και συ Σοφία να γεννήσεις». Αλλά ήταν πολύ καλός γιατρός. Ολοι εκεί πηγαίναμε. Σπασμένα πόδια, σκωληκοειδίτιδα, αμυγδαλές, γέννες. Με βάζει στο ειδικό κρεβάτι, κάνει έναν έλεγχο με το χέρι, «πλήρης διαστολή μού λέει, γεννάς». Δεν ήταν οι μέρες να γεννήσω, ήταν πρόωρη και πολύ μικρή. Γέννησα πάρα πολύ εύκολα. Αφού όπως ήμουνα ξαπλωμένη, ακούω ένα κλάμα, «δεν το πιστεύω», λέω, «κλαίει στην κοιλιά μου και ακούγεται». Γεννήθηκε 1.900 γραμμάρια. Καλέσαμε παιδίατρο και είπε «αν θα φάει δεν θα χρειαστεί να πάει στη θερμοκοιτίδα, αλλιώτικα θα τη στείλουμε στην Αθήνα». Ευτυχώς θήλασε κανονικά. Κάθε δυο - τρεις ώρες την ξύπναγα, γιατί ήταν πολύ αδύναμη και δεν είχε δύναμη, τη θήλαζα και σε μια βδομάδα άρχισε να παίρνει βάρος. Αργότερα άρχισε να τρώει και φαγητά του χωριού και αναπτύχθηκε κανονικά».

Ματούλα
Αυτές είναι οι ρίζες μας. Η γιαγιά που γεννάει μόνη της στο σπίτι γονατιστή κρατώντας μια καρέκλα, η μαμά που την πιάνουν οι πόνοι και πάει στην κλινική με τον γενικό γιατρό και γεννάει πανεύκολα και γρήγορα, και η γενιά η δικιά μου, η άτυχη γενιά, που την οδηγούν στην καισαρική και τον προγραμματισμένο τοκετό.

INFO
Πληροφορίες για τον φυσιολογικό τοκετό μπορείτε να πάρετε:

Ευτοκία, Σωματείο για την Προαγωγή του Φυσικού Τοκετού. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210-6844.201

VBAC φυσιολογικός τοκετός έπειτα από καισαρική facebook.com/groups/VBAC.Greece/

ENCA Hellas, Ελληνικό Δίκτυο για τον σεβασμό στη γέννα encahellas.eu/

Birth Choices birthchoices.gr/en

Τα Νέα
Enhanced by Zemanta

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...