Στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Στερεάς Ελλάδας, που έγινε στη Λαμία τη Δευτέρα 26 Νοεμβρίου, το Σώμα αποφάσισε τη στήριξη των Σωματείων Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ / Λάρυμνας – Αγ. Ιωάννη – Καστοριάς Σερβίων – Έδρας, σύμφωνα με το ακόλουθο ψήφισμα :
- Η ΛΑΡΚΟ είναι μία από τις πέντε μεγαλύτερες εταιρείες διεθνώς στην παραγωγή σιδηρονικελίου.
- Το σύνολο της παραγωγής της εξάγεται αποκλειστικά σε μεγάλους πελάτες του εξωτερικού
- Το μερίδιο της ΛΑΡΚΟ στο σύνολο των εξαγωγών της χώρας ανέρχεται στο 3%.
- Η εταιρεία δραστηριοποιείται σε 6 Νομούς : Φθιώτιδα, Εύβοια, Βοιωτία, Κοζάνη, Καστοριά και Αττική.
- Διαθέτει μεταλλουργικό εργοστάσιο, ιδιόκτητο λιμάνι, τρία μεταλλεία, λιγνιτωρυχείο, άρα ως προς τη βιωσιμότητά της είναι αυτάρκης σε πρώτες ύλες, κάτι που δεν συμβαίνει με τους ανταγωνιστές της. Έχει στην κατοχή της και εκμεταλλεύεται έκταση δημόσιας γης με 1 εκ. στρέμματα περίπου, που στο υπέδαφος υπάρχει ορυκτός πλούτος σε κοιτάσματα νικελίου που αξιολογούνται πάνω από 20 δις €.
- Η ανανέωση των αδειών εκμετάλλευσης των εδαφικών εκτάσεων των μεταλλείων και της άδειας μίσθωσης των εγκαταστάσεων του εργοστασίου κρίνεται όχι μόνο αναγκαία, αλλά επιβεβλημένη για τη συνέχιση της λειτουργίας της εταιρίας. Το ελληνικό δίκαιο παρέχει ρητώς τη δυνατότητα στον Υπουργό ΠΕΚΑ να ανανεώσει με απλή απόφασή του τις άδειες.
- Το σχέδιο διχοτόμησης της ΛΑΡΚΟ σε καλή και κακή οδηγεί σε αφανισμό τη μοναδική βιομηχανία εξόρυξης και παραγωγής σιδηρονικελίου στην Ελλάδα και στην ΕΕ και φυσικά εξαλείφει κάθε προοπτική ανάπτυξής της.
- Απασχολεί σε μόνιμο και εργολαβικό προσωπικό περί τα 1500 άτομα, ενώ δίνει έμμεσα εισόδημα σε 20.000 προμηθευτές, εργολάβους και μεταφορείς που δραστηριοποιούνται στην εταιρεία.
- Το κράτος πρέπει οπωσδήποτε να συνεχίσει να συμμετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας, για τον έλεγχο και την ορθολογική διαχείριση του ορυκτού πλούτου της χώρας. Η ΛΑΡΚΟ σήμερα αν ζει και υπάρχει εδώ και 30 χρόνια το οφείλει στην κρατική παρέμβαση και τον δημόσιο έλεγχο.
- Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ δεν είναι ακριβοπληρωμένοι, δεν έχουν εργασιακά προνόμια, είναι βιομηχανικοί εργάτες που απασχολούνται σε αντίξοες συνθήκες, δουλεύοντας στα καμίνια, στη χαλυβουργία και στις περιστροφικές με 1500 βαθμούς και σε νταμάρια και ορυχεία με ακραίες καιρικές συνθήκες.
- Η οργή και αγανάκτηση των εργαζομένων από επώδυνες, άδικες, αναιτιολόγητες, και αναποτελεσματικές αποφάσεις (μπλοκάρισμα της ανανέωσης των μισθώσεων – διχοτόμηση της εταιρίας και ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου της χώρας) θα οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις με ότι αυτό συνεπάγεται για μια από τις λίγες εναπομείνασες βαριές βιομηχανίες της Ελλάδας, που σαν καθαρά εξαγωγική εταιρία, εισάγει 1 εκ. δολάρια την ημέρα.
- Η πολυπόθητη ανάπτυξη που τόσο την έχει ανάγκη ο τόπος μας δεν επιτυγχάνεται με τη διεύρυνση της κοινωνικής εξαθλίωσης στους έξι Νομούς που δραστηριοποιείται η επιχείρηση, αλλά με κινήσεις που οι εργαζόμενοι έχουν να αντιπροτείνουν και αφορούν τη μείωση του κόστους παραγωγής και την αύξηση της παραγωγικότητας ιδιαίτερα σε εταιρίες όπως η ΛΑΡΚΟ.
- Στο μπλοκάρισμα της ανανέωσης των μισθώσεων
- Στη διχοτόμηση της ΛΑΡΚΟ
- Στο ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ