Ο τραγουδιστής που την δεκαετία του ΄70 είχε απογειωθεί και τον τραγουδούσε όλη η πλάση, ειδικά όταν τραγούδησε σε δεύτερη εκτέλεση το τραγούδι του Γιώργου Μητσάκη «τα πλοία πεθαίνουν στα λιμάνια». >Πάρα πολύ λίγοι ήταν οι φίλοι του που τον συνόδεψαν μαζί με την οικογένεια του εχθές στην τελευταία του κατοικία.< Ο Πόλυς Κερμανίδης,γνήσια λαϊκή φωνή, γεννημένος στην Ξάνθη το 1946, πρωτοεμφανίστηκε στη δισκογραφία στα μισά περίπου της δεκαετίας του’60. Το 1976 διασκευάζει «διακριτικά» το τραγούδι του Μητσάκη και κάνει απρόσμενα το μεγάλο «μπαμ». Το τραγούδι του Μητσάκη, «περίεργο», «ιδιόρρυθμο» και «ιδιότροπο» σε μελωδική γραφή και στιχουργική δομή, δένει απόλυτα με τη φωνή του Κερμανίδη που χαρακτηρίζεται από πολυκύμαντες αναπνοές, άμεση, λαϊκή έκταση και δύναμη, οικεία κλασική αλλά και κατά κάποιο τρόπο αναρχική – σύγχρονη ερμηνεία.
«Τα πλοία πεθαίνουν στα λιμάνια» είναι και ο τίτλος του δεύτερου μόλις προσωπικού του δίσκου που κυκλοφορεί από την Panivar, η οποία την περίοδο εκείνη είχε συγκεντρώσει πολλούς σπουδαίους λαϊκούς ερμηνευτές (Βαγγέλη Περπινιάδη, Σπύρο Ζαγοραίο, Πρόδρομο Τσαουσάκη, Γιώργο Λαύκα, Μπάμπη Μπακάλη, κ.α.) που δεν «ταιριάζουν» πια στις παραδοσιακές μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες, καθώς και αξιόλογους νεότερους (Έλενα Γιαννακάκη, Λευτέρη Πανταζή, Ανδρέα Ζακυνθινάκη, κ.α.). Ο κόσμος κουρασμένος ίσως από το «πολιτικοκοινωνικό» τραγούδι, που σε μερικές περιπτώσεις βαρύγδουπα και καταχρηστικά γίνεται αυτοσκοπός για εκμετάλλευση του μεταπολιτευτικού κλίματος, αγκαλιάζει τα τραγούδια του δίσκου και ο Κερμανίδης γίνεται σταρ πρώτου μεγέθους.
Το LP περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και τα «Προδομένα φιλιά» (Π. Κερμανίδη), «Σε κάποιο σπίτι κτισμένο με δάκρυ» (Μπ. Μαρκάκη) και το υπέροχο «Φτωχή καρδιά μου, κάνε υπομονή» (Χρ. Κοτσώνη). Το τραγούδι βασίζεται στον ίδιο «αραβοαιγυπτιακό» σκοπό στον οποίο στήριξε ο Μανώλης Αγγελόπουλος τη μουσική διασκευή του, σε στίχους Μάρως Μπιζάνη, στο θρυλικό «Τα μαύρα μάτια σου». Η διασκευή του Κοτσώνη (συνθέτης, μπουζουξής και για χρόνια συνεργάτης του Κερμανίδη) είναι πιο γρήγορη κι «ευέλικτη» από αυτή του Αγγελόπουλου, στην οποία κυριαρχεί ο επιβλητικός ήχος του αρμόνιου.
Ο Κερμανίδης την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Δίνω και τα ρέστα μου», απ’ όπου ξεχώρισε το πολύ όμορφο τραγούδι «Ήρθες αυτό το καλοκαίρι» του Κοτσώνη. Θα ακολουθήσουν οι μεγάλοι δίσκοι «Ανθρώπινες αδυναμίες» (1979) με το «Στηρίξου επάνω μου», πάντα του Κοτσώνη, και «Μακάρι να’μουνα τρελός» (1981). Αφήνει την Panivar και κάνει δύο LP στη CBS, ένα στη Music Box και επιστρέφει πάλι στην Panivar.
«Τα πλοία πεθαίνουν στα λιμάνια» αποτελούν σήμα κατατεθέν του Κερμανίδη και εκφράζουν απόλυτα, ως τίτλος, την πορεία του κλασικού λαϊκού τραγουδιού στη δεκαετία του’70. Το τραγούδι του Μητσάκη, που, όπως είναι γνωστό, είχε ιδιαίτερη αδυναμία στα «θαλασσινά» θέματα, κυριάρχησε στους πειρατικούς σταθμούς που πουλούσαν οικόπεδα με δόσεις, μονοπώλησε τις προτιμήσεις στα τζουκ-μποξ, έγινε σλόγκαν και άντεξε στο χρόνο. Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγοι γνωρίζουν την εκτέλεση του Παπαδάκη και θεωρούν ως πρώτη και αυθεντική αυτή του Κερμανίδη.
