Λίγα λόγια για το έργο...
Ο αριστερών πεποιθήσεων Χάχφελντ, μαζί με φίλους, πίστευαν ότι τα παιδικά έργα που παίζονταν την δεκαετία του εξήντα, ήταν πολύ απλουστευτικά, με πριγκίπισσες και νεράιδες και αποφάσισαν να γράφουν και να ανεβάζουν έργα που θα οδηγούν στην πολιτική συνειδητοποίηση των παιδιών. Πρότυπό τους είχαν ένα παρόμοιο παιδικό θέατρο που είχε ιδρυθεί στη Μόσχα, που πάλι είχε στόχο την πολιτική συνειδητοποίηση των παιδιών (μιλάμε για εποχή ψυχρού πολέμου τότε...).Το πιο επιτυχημένο έργο του ήταν ο Μορμόλης, που μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και παίχτηκε σε πολλές χώρες τις δεκαετίες 60, 70, και αρχές 80.
Ο Ρίκι και η Μάντα, δύο μικρά, ανήσυχα παιδιά, βρίσκονται σε διακοπές στο σπίτι του Θείου και της Θείας στην εξοχή. , Εκεί -και για να παίξουν - θα βρουν ένα ξύλινο κουτί και θα το ονομάσουν (σημαίνει αυτός που φοβίζει και παράγεται από τη λέξη Μορμολίκιο που σημαίνει Σκιάχτρο). Ο Ρίκι και η Μάντα συμβουλεύονται το Μορμόλη σχεδόν για όλα. Αυτός είναι ο καινούργιος τους φίλος, ο μυστικός τους σύμμαχος. Λέει στους μεγάλους όλες τις αλήθειες που θέλουν αλλά δεν τολμούν να τους πουν οι μικροί. Εναντιώνεται στην αδικία, την Αιτήματα
καταπίεση, ζητά χώρο για τα παιχνίδια και χρόνο για τη χαρά. Και οι μεγάλοι, φυσικά, αναστατώνονται.
Τι είναι τάχα ο Μορμόλης; Ποιος είναι αυτός ο αόρατος και πανταχού παρών Μορμόλης; Ο Θείος και η Θεία , προσπαθούν σε όλο το έργο να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα. Πώς θα τον εξολοθρεύσουν; Ο αρκετά δύστροπος γείτονάς τους, ο κύριος Μπουρίνιας, που ξέρει τι είναι ο Μορμόλης προσπαθεί να τον εξολοθρεύσει γιατί του ανατρέπει τη ρουτίνα και τους κανόνες του. Το κυνήγι του Μορμόλη φέρνει, όμως, στους μεγάλους μόνον απρόοπτα και κωμικά ατυχήματα. Γιατί ο Μορμόλης, με τη βοήθεια των παιδιών ξεγλιστρά πάντοτε και μεταμορφώνεται σε παπούτσι, σε καπέλο ή, ακόμη και σε μπουρί της σόμπας! Η λύση είναι όμως απλή: για να τον κερδίσουν οι μεγάλοι, πρέπει πρώτα να τον αγαπήσουν, όπως πρέπει να μάθουν ν' αγαπούνε τα παιδιά γι αυτό που είναι, γι αυτά που νιώθουν και σκέφτονται, γι αυτά που γεννά η ζωηρή τους φαντασία.
Το ρηξικέλευθο έργο του Ράινερ Χάχφελντ , από το 1973,που πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ελληνική Σκηνή από την Ξένια Καλογεροπούλου, δεν έπαψε να γοητεύει παιδιά και μεγάλους. Ένα εκλεκτό κείμενο, ένας ύμνος στον άνθρωπο έτσι όπως αυτός είναι, όχι όπως πρέπει να είναι... Αιτήματα
ΔΙΑΝΟΜΗ
ΚΙΘΑΡΙΣΤΗΣ : Γιώργος Γκανάς
ΘΕΙΟΣ Νότης Γιαλλός
ΘΕΙΑ : θεοδώρα Γεννηματά
ΡΙΚΗΣ : Γιάννης Μικές
ΜΑΝΤΑ : Άννα Παξιμαδάκη
ΜΠΟΥΡΙΝΙΑΣ : Σπύρος Γκατζόγιας
ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ : Άρτεμης Τραχανά
ΓΙΑΤΡΟΣ : Μαρία Πανταζή
ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ : Ήβη Λάσκαρη
ΔΗΜΑΡΧΟΣ : Μαρία Γκατζόγια
ΔΑΣΚΑΛΑ: Δανάη Κουρογέννη
ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ: Γιώργος Φυτιλής
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μαρία Μικέ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γιώργος Κρασαδάκης
ΜΟΥΣΙΚΗ: Γιάννης Σπανός
ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΕΣ: Μαίρη Σαρρή- Μανδηλαρά
ΒΟΗΘΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Τάκης Μαυρίκης -- Γιώργος Καραμπίνης
ΒΟΗΘΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ: Παναγιώτα Παπαιωάννου-- Μαρία Τζιβένη--Σοφία Κόγια
ΞΥΛΙΝΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ: Γιάννης Μπουρμάς
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΚΗΝΙΚΩΝ: Γιώργος Φολόκης
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ: 18,19,20 ΜΑΙΟΥ ΚΑΙ 14,16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012..ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 21:00..ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟΣ
