Την ημέρα που η Εκκλησία μας γιορτάζει την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, διάλεξε για να φύγει για το μεγάλο ταξίδι ο Στέλιος Καζαντζίδης κι έτσι από πολύ νωρίς σήμερα το πρωί, φίλοι του από την γύρω περιοχή αλλά και απ΄ όλη την Ελλάδα, έφταναν στο κοιμητήριο της Ελευσίνας όπου αναπαύεται ο μεγάλος λαϊκός βάρδος, για να αποθέσουν ένα λουλούδι, να ανάψουν ένα κερί.
Ο σύλλογος φίλων του Στέλιου Καζαντζίδη Εύβοιας «ΥΠΑΡΧΩ» έφτασε και κείνος από πολύ νωρίς και όπως πάντα έκανε το χρέος του.
Αρκετοί ήταν οι σύλλογοι που έδωσαν το παρόν μαζί με της Εύβοιας, αλλά και απλοί φίλοι, όπου όλοι μαζί στο τέλος έγιναν μια χορωδία και τραγούδησαν τραγούδια του.
Ποιήματα διάβασαν, ο στιχουργός Βαγγέλης Ατραϊδης, καθώς και ο ποιητής του συλλόγου της Εύβοιας Μιχάλης Μιχαηλίδης.
Χαλκίδα 14/9/2013
Πάλι μου τάραξε το νου
Στέλιο η μέρα εκείνη,
η μαύρη αυτή Παρασκευή
που στην ψυχή μου έχει γραφτεί,
και τώρα πια δε σβήνει.
Και συ ως την στερνή στιγμή πάλεψες για να ζήσεις,
γιατί είχες δυνατή καρδιά
και πίστευες αληθινά,
τον Χάρο να νικήσεις.
Και κάθε πού ’ρχετε αυτή
η μέρα κάθε χρόνο,
μαύρη ανάμνηση πικρή
μου φαρμακώνει την ψυχή,
και με γεμίζει πόνο.
Η ώρα έντεκα πρωί
το δυο χιλιάδες ένα,
π΄ έπεσε σαν τον κεραυνό
ένα μαντάτο θλιβερό,
που αφορούσε εσένα.
Στις δεκατέσσερις πρωί
Σεπτέμβρη η αυλαία,
της ζήσης κλείνει στη ζωή
και ήτανε για σένα ήττα αυτή, πρώτη και τελευταία.
Γι αυτό και βρίσκομαι εδώ
στο Άγιό σου Μνήμα,
να σ΄ απαγγείλω με καημό
για τον δικό σου τον χαμό,
Στέλιο αυτό το ποίημα.
Σ΄ όλες τις μάχες της ζωής
ήσουνα παλικάρι,
μα ο Χάρος τούτη τη φορά
σε βρήκε άρρωστο βαριά,
και ήρθε να σε πάρει.
Σκοτείνιασε ο Ουρανός
και τα πουλιά σωπάσαν,
δεν βγάλανε ούτε λαλιά
και τρομαγμένα στη φωλιά,
τρέξανε και φωλιάσαν.
Και του ΥΠΑΡΧΩ τις ευχές
στους φίλους εκεί πάνω,
Τσιτσάνη Χιώτη κι όσους δεις Μάρκο Ζαμπέτα αν μπορείς, Μπέλλου Παπαϊωάννου.
Μιχάλης Συμεών Μιχαηλίδης
Ιδρυτικό μέλος του συλλόγου φίλων του Στέλιου Καζαντζίδη
Νομού Ευβοίας «ΥΠΑΡΧΩ»
2221029148 / 6972813275
